review
Far Cry Primal

Ontwikkelstudio Ubisoft neemt de gamer met Far Cry Primal, het nieuwste deel uit de serie, terug in de tijd, héél ver terug in de tijd. Bij het starten van de game zie je namelijk het jaartal 2016, vervolgens wordt teruggeteld naar het verleden. Met alleen de jaartallen en geluidsfragmenten wordt al snel duidelijk dat je je niet meer in de beschaafde wereld bevindt, maar dat je uiteindelijk in de oertijd bent beland in 10.000 voor Christus

De speler kruipt in de huid van Takkar, een jager die met enkele dorpsgenoten uit zijn stam, de Wenja,  op een jonge mammoet jaagt. Wanneer dit anders uitpakt dan gepland, kom je er al gauw alleen voor te staan zonder wapens en geen andere stamleden. De Wenja zijn flink uitgedund en zijn verspreid over heel Oros. Het is aan Takkar om op zoek te gaan naar andere stamleden en de stam te herenigen. Om zichzelf te beschermen, moet Takkar zich bewapenen. Gezien je in de prehistorie leeft zijn wapens niet te koop en zal alles zelf gemaakt moeten worden met materiaal uit de omgeving. Met wat hout, riet en leisteen kan een boog worden gemaakt om te jagen.

Doordat alles zelf gemaakt moet worden, heb je veel materiaal nodig en dat houdt in dat de gehele omgeving bezaaid ligt met materialen als steen, hout, riet, klei, planten en nog veel meer. Zoals in de preview ook te lezen was, is er weinig vernieuwd aan de manier waarop de materialen verzameld worden. Dezelfde acties worden uitgevoerd en dezelfde stappen zijn nodig om onder andere wapens te maken. Gezien er zo veel materiaal verzameld moet worden, was het wellicht leuker geweest als ze dit systeem onder handen hadden genomen door bijvoorbeeld echt hout te moeten hakken of steen te moeten kappen. Nu wordt er één simpele beweging gemaakt en je ontvangt bijvoorbeeld drie stukken vlees en een huid.

De beschikbare wapens in Far Cry Primal zijn anders dan dat je misschien gewent bent in andere survival games. Dit kan ook niet anders gezien we ons in de prehistorie bevinden. Je moet het voornamelijk doen met pijl en boog, speer, knots, bijenbom, slingertouw en nog enkele andere primitieve wapens. Het ontbreken van automatische geweren en granaten is weleens een gemis, omdat het lekker makkelijk is wanneer er vier vijanden op je komen afgestormd. Maar dergelijke wapens passen niet in de stijl van Primal, hier overleef je met het de eigengemaakte wapens. Het zorgt er overigens wel voor dat je op een andere manier gaat spelen. Een boog schiet nou eenmaal niet zo snel als een mitrailleur. Elk schot dient goed te zijn, anders kunnen de problemen niet te overzien zijn. Je krijgt overigens wel hulp van een compagnon. Naast dat je een uil tot je beschikking hebt om de omgeving te verkennen en vijanden te lokaliseren, kan je ook andere dieren temmen. Zo zijn er wolven, tijgers, beren en nog enkele andere dieren die je kunt temmen zodat ze voor je vechten. Sommige dieren kunnen tevens worden gebruikt als vervoersmiddel. Het gebruik van de uil en de andere dieren zorgen voor een positieve toevoeging op de speelstijl. Het helpt roofdieren en vijanden op afstand te houden zodat je zelf meer tijd hebt om ze van een afstand neer te schieten.

Wanneer de nacht valt in Far Cry Primal, verandert alles. Niet alleen het zicht wordt enorm beïnvloed, maar ook roofdieren worden actiever en agressiever. Je voelt dat je van alle kanten wordt bekeken en oplichtende ogen verschijnen tussen de bomen. Om je enigszins te beschermen kan je de knots als een fakkel gebruiken. Vuur speelt een grote rol en heeft ook een flinke impact. Roofdieren blijven op afstand en het zicht wordt een stuk aangenamer. Wanneer de fakkel te veel wordt gericht op de grond, ontstaat er brand, wat weer een flink deel van de omgeving in lichterlaaie zet. De fakkel kan overigens niet blijvend gebruikt worden: het hout raakt op en een nieuwe knots dient gemaakt te worden. In de nacht zijn tevens andere planten te vinden dan overdag. Ubisoft heeft dit goed uitgewerkt en bezorgt hiermee een andere speelervaring.

Grafisch ziet alles er prachtig uit. Er is veel detail verwerkt in de omgeving, maar ook in de wapens, dieren en prehistorische dorpjes. De knots toont bijvoorbeeld verkoolde en opgloeiende stukjes hout en ziet er in het donker spectaculair uit. Dit geldt overigens ook voor de dorpsgenoten en de vijanden. De belangrijke personages hebben hun eigen karakteristieke eigenschappen, zoals het dode oog van de sjamaan met zijn aparte kledij. De personages zijn goed neergezet en vervullen de rollen goed.

Helaas komt dit te weinig aan bod in het verhaal. Waarbij in eerdere Far Cry-games het verhaal een grote rol speelde, is dit in Far Cry Primal niet het geval. Er zijn wel verhaalmissies, maar deze zijn lang niet zo diepgaand en de speler wordt ook niet echt aangestuurd om naar een bepaald gebied te gaan. Het verzamelen, jagen en de zijmissies krijgen hierdoor al gauw voorrang. Doordat deze zijmissies veelal op elkaar lijken (dood een bepaald dier, of vermoord een specifieke vijand), kan dit nogal gauw eentonig worden.