review
Prooi

Prooi is nu te koop op Blu-ray en DVD.

Dick Maas kreeg bekendheid in de jaren ’70, nadat zijn horrorfilm De Lift uitgroeide tot een culthit. Hits als Flodder en Amsterdamned zouden volgen, maar recentere producties als Moordwijven en Quiz waren minder grote successen. Met Prooi heeft Dick Maas weer een film gemaakt zoals we van hem zijn gewend: heel erg slecht, maar ook heel erg leuk.

Wanneer de politie een bloedbad aantreft op een boerderij wordt een expert ingeschakeld in de vorm van Artis-dierenarts Lizzy (Sophie van Winden). Ze vermoedt dat de schade door een leeuw is aangericht, maar dit valt voor iedereen moeilijk te geloven. Ook haar vriendje Dave, die als cameraman van lokale nieuwszender AT5 verslag doet van de zaak, heeft zo zijn twijfels. Maar wanneer er meer aanvallen volgen, blijkt Sophie de enige geschikte persoon om een oplossing te bedenken. Ze schakelt de Britse leeuwenjager Jack (Mark Frost) in om Amsterdam te redden.

Een vermakelijke film is niet per se goed en een goede film is niet altijd vermakelijk. Daar is het werk van Dick Maas het perfecte voorbeeld van. Het moge duidelijk zijn dat ook Prooi geen Oscars in de wacht gaat slepen, maar dat is ook niet waarom je films van Maas kijkt. De camera staat stabiel en alle shots zijn in focus, maar verder valt er op technisch vlak niet veel positiefs te melden. Prooi is heel erg slecht, maar ook heel erg vermakelijk.

Dit komt vooral door het schrijf- en acteerwerk. Aan beide kanten gaat het compleet mis en de dialogen zijn vaak hilarisch slecht. Sophie van Winden (Leef!) en Julian Looman (&Me) lijken al hun vreemde uitsprkaken van een spiekblaadje op te lezen en zijn hiermee vaak (onbedoeld) grappig. Dat alle personages wandelende stereotypes zijn, helpt ook niet echt. De enige die zich uit de malaise weet de onttrekken is de Brit Mark Frost (The Witcher 2), maar hierdoor is hij ook wel het minst interessant.

In feite doet Prooi denken aan een B-film uit de jaren ’70 of ’80, eigenlijk net zoals het oude werk van Dick Maas. Dit komt vooral naar voren in de (computer)effecten. Hoewel deze nooit echt overtuigend zijn, zien we een aantal charmante klassieke technieken voorbij komen. Vooral wanneer de leeuw iemands hoofd afbijt en het bloed rondspat, moeten we toch wel even op een positieve manier aan De Lift denken. Helaas zijn de momenten waarop de leeuw in digitale vorm verschijnt minder geslaagd. Er is duidelijk veel geld ingestopt, maar blijkbaar niet genoeg. Het Filmfonds had een hoop kunnen besparen en dat had de film alleen maar beter gemaakt.