review
Allied
Foto: Daniel Smith, Paramount Pictures
Conclusie
Back to the Future-regisseur Robert Zemeckis doet met zijn Allied denken aan klassiekers als Casablanca, al is hij niet altijd consequent. Brad Pitt en Marion Cotillard weten de stijl goed over te brengen, maar de relatie van hun personage voelt wat gehaast. Hierdoor komt de emotionele lading niet helemaal aan.Allied is nu te koop op Blu-ray en DVD.
Robert Zemeckis werd in de jaren ’80 wereldberoemd met zijn Back to the Future-trilogie. In de daaropvolgende jaren regisseerde hij niet alleen goede films als Romancing the Stone, Forrest Gump, Cast Away en Flight, hij was met producties als Beowulf en The Polar Express ook een pionier op het gebied van technologische toepassingen. Met Allied heeft hij echter een hele klassiek aanvoelende film gemaakt, zoals we niet direct van hem zouden verwachten.
Het is 1942 en Max Vatan (Brad Pitt) werkt tijdens een missie in Casablanca samen met Mariane Beauséjour (Marion Cotillard) om een hooggeplaatste Duitser om te leggen. Het tweetal wordt verliefd en trekt naar Londen. Na te zijn getrouwd en een kind te hebben gekregen, krijgt Max plots slecht nieuws. Volgens zijn oversten is zijn vrouw een Duitse spion, die voor hun ontmoeten de identiteit van Mariane heeft gestolen. Max kan het niet geloven en besluit om zijn echtgenote te beschermen, maar ondertussen twijfelt hij ook aan zijn eigen waarnemingen.
De film ziet er geweldig klassiek uit en doet met recht denken aan klassiekers als Casablanca. Niet alleen door de authentiek ogende decors en kostuums, maar ook door de cameravoering. Brad Pitt (Fury, The Big Short) en Marion Cotillard (Assassin’s Creed) kunnen goed overweg met deze klassieke stijl, vooral de Française is uitstekend in haar rol van dubieuze echtgenote. Het lijkt aanvankelijk een erg voorspelbaar verhaal te worden, maar gelukkig komen er nog een aantal verrassingen voorbij.
Helaas is Zemeckis (The Walk) niet helemaal consequent. Hij wijkt op sommige momenten af van het klassieke karakter, bijvoorbeeld wanneer we een vliegtuig volgen tijdens een luchtaanval. Deze momenten vallen uit de toon en doen afbreuk aan de rest van de film. Ook is de relatie tussen de hoofdpersonen niet geheel geloofwaardig. Brad Pitt en Marion Cotillard zijn natuurlijk twee aantrekkelijke personen, maar de band tussen hun personages wordt wat gehaast opgebouwd, waardoor het verdere verloop minder weet te raken. Dit is vooral storend omdat andere delen juist wat uitgerekt voelen. Het is jammer dat de film niet helemaal in balans is, de bedoelde emotionele lading komt hierdoor niet helemaal aan.
