Doorgaan naar artikel
Crash Bandicoot N. Sane Trilogy
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur / Lead Developer
Profiel

Conclusie

Crash Bandicoot N. Sane Trilogy is een remaster die de gehele serie eer aandoet. De graphics en muziek hebben een flinke opknapbeurt gekregen en voldoen weer aan de hedendaagse standaarden. Ook de toevoeging van de Time Trials aan de eerste twee delen is positief. De moeilijkheidsgraad kan sommige nieuwkomers misschien wat afschrikken.

Wanneer je opgegroeid bent in de jaren ’90 heb je ongetwijfeld gehoord van Crash Bandicoot. De iconische buidelrat moest het boegbeeld worden van PlayStation, maar is daar nooit echt in geslaagd. Eind jaren ’90 maakte hij namelijk ook de overstap naar verschillende andere consoles (Xbox, Nintendo DS, Wii etc.). Nu, na meer dan twintig jaar, is Crash weer terug bij het systeem waar het ooit allemaal begon. Crash Bandicoot N. Sane Trilogy is een remaster van de eerste drie titels die destijds gemaakt zijn door Naughty Dog: Crash Bandicoot (1996), Crash Bandicoot 2: Cortex Strikes Back (1997) en Crash Bandicoot 3: Warped (1998). Hebben ze er bij Vicarious Visions een potje van gemaakt of doet deze versie de serie eer aan?

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen en antwoord te geven op de vraag hierboven: Ja! Deze remaster is 100% Crash-waardig. Vicarious Visions heeft geprobeerd om de originele gameplay zoveel mogelijk in tact te laten en daar zijn ze ook in geslaagd. Het voelt nu, twintig jaar later, nog steeds hetzelfde aan als toen. Natuurlijk is de controller in de tussentijd een stuk beter geworden, waardoor het eindelijk nog net iets beter speelt dan toen.

De grootste vernieuwingen zitten dan ook niet in de gameplay, maar in het grafische gedeelte. In 1996 was de eerste Crash Bandicoot een oogstrelende vertoning, iets wat nu lastig voor te stellen is. Gelukkig heeft Vicarious Visions daarom veel tijd besteed aan het ‘oppoetsen’ van de games. Met name het derde deel, Crash Bandicoot 3: Warped, ziet er prachtig uit. Het oogt heerlijk fris, waardoor je niet eens doorhebt dat je met een remaster te maken hebt.

Naast de grafische update is er ook de nodige aandacht besteed aan muziek en geluidseffecten. De eerste PlayStation kwam wat betreft kracht niet in de buurt van zijn grote broer en daar had de audio ook onder te lijden. Deze remaster bevat veel betere muziek en geluidseffecten zonder dat het origineel is aangetast. Je zult ongetwijfeld het breken van kisten, oppakken van appels en ronddraaien van Crash direct herkennen. Geluid is nu eenmaal een belangrijk onderdeel van een spel en ook dat moet gewoon in orde zijn; dat is het bij deze game zeker.

Crash Bandicoot 3: Warped kende natuurlijk al de Time Trial-modus, de mogelijkheid om een level zo snel mogelijk te voltooien. Helaas hebben de eerste twee delen dit nooit gekend, maar dat zit nu dus wel in Crash Bandicoot N. Sane Trilogy. Deze modus zorgt ervoor dat je niet snel uitgekeken raakt, omdat je altijd wilt proberen om het nog sneller te doen. Ook heb je de mogelijkheid om je eigen score te vergelijken met de rest van de wereld, wat natuurlijk voor een nog grotere uitdaging kan zorgen.

Is deze remaster helemaal perfect? Nee, maar dat is eigenlijk geen enkele game. Het enige echte punt van kritiek is de moeilijkheidsgraad en dat is natuurlijk iets dat al aanwezig was in de originele spellen. Nu is een beetje uitdaging natuurlijk geen enkel probleem, maar vooral het eerste deel heeft te maken met enkele behoorlijk pittige stukken. Wanneer dit geleidelijk zou gaan, is dat natuurlijk niet erg, maar ze komen zelfs voor in de eerste paar levels. Hierdoor zul je vaak hetzelfde stuk een aantal keer opnieuw moeten spelen. Dit kan ervoor zorgen dat mensen, die niet bekend zijn met de originele spellen, het als een drempel kunnen zien.

Crash Bandicoot N. Sane Trilogy is een waardige remaster. De mensen bij Vicarious Visions hebben enorm hun best gedaan om de punten die de serie zo goed maakten in tact te laten. De gameplay voelt nog steeds aan zoals twintig jaar geleden en dat is maar goed ook. Grafisch gezien is dit een behoorlijke stap voorwaarts, het kan op dat vlak eenvoudig de strijd aan met ‘nieuwe’ games. Ook het geluid heeft de nodige verbeteringen ondergaan, maar voelt nog steeds als toen. De toevoeging van Time Trials aan de eerste twee delen is goed en zal ervoor zorgen dat je langer plezier hebt van deze collectie. De hoge moeilijkheidsgraad hoort natuurlijk gewoon bij de originele gameplay, maar kan voor een drempel zorgen bij nieuwkomers.