review
Secret of Mana

Een tijdje geleden kwam Secret of Mana uit. Het is een remaster van de populaire cult-klassieker uit 1993. In zijn tijd werd de game geprezen om zijn graphics, muziek en multiplayer. Doet de HD-versie het origineel eer aan?

In Secret of Mana speel je als Randi, een jongen die door omstandigheden in het bezit is gekomen van het legendarische Mana Sword. Nu moet hij zijn rol vervullen in een profetie en voorkomen dat het koninkrijk een allesvernietigend wapen kan creëren, mar Randi is slechts een kind.

Secret of Mana is een actie-rpg waarin aanvallen energie kosten. Een balkje houdt bij hoeveel energie je hebt en je wapen gebruiken zal het in één keer legen. Aanvallen voordat de balk volledig gevuld is kan, maar dan doe je aanzienlijk minder schade. In zijn tijd was deze gameplay bijzonder, gevechten in rpg’s werden voornamelijk gestructureerd in beurten. Vandaag de dag is hier echter weinig bijzonders aan en het vechten voelt erg traag omdat je steeds moet wachten op energie voor je weer een degelijke aanval kan doen. Ook kan een aanval ‘missen.’ Dat wil zeggen, er kan gewoon fysiek misgeslagen worden, maar soms verschijnt er het tekstje ‘mis’ in beeld, wat ervoor zorgt dat de aanval geen effect heeft. Omdat er al gericht moet worden, voelt dit wat overbodig.

Nieuw zijn de stemmen in het spel. In cutscenes en in sommige momenten hebben personages een ingesproken stem. Dit is een erg welkome toevoeging en het is fijn om naar personages te kunnen luisteren. In het Engels is de kwaliteit van het acteren iets minder, maar de Japanse stemacteurs hebben goed hun best gedaan. Helaas wordt het genot van het acteerwerk wel wat verpest doordat de monden van personages niet bewegen tijdens het praten. Dit is na een tijdje erg storend en het voelt goedkoop.

Grafisch is het spel natuurlijk ook verouderd en Square Enix koos er daaarom voor de game een nieuwe look te geven. In plaats van de 2D-sprites heeft het spel nu allemaal 3D-modellen die gebaseerd zijn op de originele personages. Helaas zijn ze niet helemaal goed uitgewerkt. De stijl slaat de plank net mis en bovendien is de kwaliteit ver onder wat we tegenwoordig gewend zijn. Samen met het bovengenoemde probleem zorgt dit ervoor dat spelers het gevoel hebben een goedkope namaak in handen te hebben in plaats van een game van een grote studio.

Dat gevoel wordt nog meer versterkt door de slechte codering. Zo zijn de hitboxes soms bijzonder slecht gedaan. Dit valt vooral op in het gevecht tegen Mantis Ant, het eerste echte gevecht die spelers moeten ondergaan. Zijn gifaanval raakt Randi eigenlijk praktisch altijd, ongeacht wat hij doet of waar hij staat. Ook duurt het soms even voor het spel een aanval registreert, waardoor het niet altijd goed is aangegeven waar een personage staat. Bij een rake klap wordt een model namelijk weggeslagen en landt het ergens anders. Hierdoor wordt er regelmatig in de lucht gehakt. Toen het spel net uitkwam crashte het ook af en toe, maar na een update komt dit minder vaak voor.

De manier waarop winkels werken is ook erg onhandig. In het winkelscherm staan geen statistieken van de voorwerpen die te koop aangeboden worden. Hierdoor weten spelers vaak niet of een stuk uitrusting wel beter is dan wat hij al heeft, waardoor kopen steeds een gok is. Het is natuurlijk wel mogelijk deze gegevens op het internet op te zoeken, maar dit wordt erg irritant tijdens het spelen. Het leuke dansje dat de verkoper doet, maakt dit helaas niet goed.

Wel leuk is de muziek. Het is erg vergelijkbaar met de originele soundtrack, maar met wat kleine aanpassingen om het wat moderner te maken. Naast dat het een nostalgisch gevoel opbrengt, past de muziek ook goed bij de sfeer van het spel. Jammer genoeg is dit niet genoeg om  de mankementen door de vingers te gaan zien.

Secret of Mana voelt aan als een goedkope kopie die een bedrijf even snel maakt om wat makkelijk geld te verdienen. Het spel loopt grafisch achter, monden bewegen niet tijdens het praten en de hitboxes slaan nergens op. Bovendien is de gameplay van het origineel slecht verouderd en voelt het nu vooral traag en saai aan. Voor het echte, nostalgische gevoel kunnen fans beter spelen op de SNES Mini. Jammer, want dit belooft weinig goeds voor de aankomende Mana-game.