review
Shining Resonance Refrain

De Shining-reeks is misschien niet de meest bekende gamefranchise aller tijden, maar bestaat toch alweer sinds de vroege jaren 90. Shining Resonance is een jRPG (Japanese roleplaying-game) die in 2014 verscheen in Japan. Vier jaar later is toch opeens besloten deze titel ook naar het Westen te brengen in de vorm van een remaster. Blijkt dit de moeite waard te zijn geweest, of toch niet?

Al snel wordt het verhaal geïntroduceerd, wat bijzonder droog en saai gebeurt: je krijgt een filmpje te zien van zo’n vijf minuten waarin wordt verteld over de geschiedenis van de wereld. Dit gebeurt zonder mooie beelden, maar gewoon via tekst. Dat kan best prima werken als het een bijzonder verhaal is met bijzondere gebeurtenissen die je geïnteresseerd houden. Echter ben je eigenlijk vijf minuten lang tekst aan het lezen om erachter te komen dat het een land vol oorlog is en er in de geschiedenis draken zijn geweest. Het is allemaal tergend langzaam in het begin, zelfs voor fans van Japanse RPG’s. Je zou kunnen beargumenteren dat het later toch wat meer gaat leven door de verschillende personages die je steeds beter leert kennen, maar alhoewel het op een gegeven moment acceptabel wordt, bereikt het nooit een geweldige diepgang.

Dat is allemaal niet zo’n ramp als de gameplay erg lekker werkt. Het concept van de gevechten is interessant opgezet: je hebt snellere, lichte aanvallen, en je hebt break-aanvallen. Deze kosten allemaal actiepunten en als je actiepunten op zijn, moet je een paar seconden wachten tot je weer aan kan vallen. Je kan je combo’s eindigen met een magische force-beweging die wat langer duurt, zodat in de tussentijd je actiepunten weer op kunnen laden en je meteen weer verder kunt vechten. In het begin voelt dit heel goed en zorgt het ervoor dat de gevechten een lekker snel tempo hebben. Helaas zijn de gevechten gewoon enorm eendimensionaal en voelen ze veelal hetzelfde aan.

Je kunt namelijk niet gemakkelijk tijdens gevechten het personage dat je bestuurt wisselen en ook voelt het niet zo spectaculair om andere personages opdrachten te geven. Dit komt omdat het gewoon dingen zijn als ‘ga genezen’ of ‘ga aanvallen’. Vergeleken met iets als Final Fantasy XIII‘s paradigm-systeem, waar je met een druk op de knop alle rollen van je personages kan wisselen tijdens gevechten, voelt dit simpelweg niet als voldoende.

Dan is er nog het anime-stijltje, wat waarschijnlijk het grootste ‘selling point’ zal zijn van Shining Resonance Refrain. Het is een vrij clichématige cast van anime-personages en ook word je de mogelijkheid geboden om de relaties tussen mensen te verbeteren. Als je dit genoeg doet, kan het zijn dat je op dates gevraagd wordt. Het voegt niet veel toe qua substantie, maar als het je ding is, is het net een extra element om je bezig te houden.

Shining Resonance Refrain heeft een tergend langzaam begin, geen bijzonder verhaal en ook de gameplay is wat simpel. Mocht je echter door je lijst met jRPG’s zijn en wanhopig op zoek zijn naar een anime-avontuurtje om deze komkommertijd door te komen, dan kun je het best een kans geven.