Doorgaan naar artikel
Mile 22
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

Mark Wahlberg en regisseur Peter Berg stellen teleur met Mile 22. De personages zijn oppervlakkig en vooral irritant en daarbij is ook de actie weinig imponerend. Deze film kun je dus rustig overslaan.

Speciaal Agent James Silva (Mark Wahlberg, Lone Survivor) krijgt met zijn ultrageheime afdeling superagenten de opdracht om infiltrant Li Noor (Iko Uwais, The Raid)  Indonesië uit te krijgen. Dit moet lukken door hem naar een afgelegen vliegveld te transporteren op exact 22 mijl vanaf het vertrekpunt. Dat dit geen makkelijke taak zal worden blijkt al snel. Mile 22 van Peter Berg is sinds kort verkrijgbaar op Blu-Ray en DVD.

Wie verwacht dat het groepje zwaar getrainde superagenten op een intelligente manier te werk gaat, komt bedrogen uit: vanaf de eerste tot de laatste minuut zit je vol in de actie en dat voelt toch een beetje vreemd, gezien de training van het team. Dit zou voor een film op zich niet erg hoeven zijn, ware het niet dat alles ontzettend chaotisch is gefilmd, waardoor er aan de scènes eigenlijk geen touw vast te knopen is en je jezelf regelmatig afvraagt wie nou wie is.

Mile 22 Foto: The Searchers

De film begint overigens nog wel goed met een spannende scène waarin het team een aantal terroristen probeert uit te schakelen. Deze is voorzien van de juiste spanning en geeft je, in tegenstelling tot de rest van de film, wel echt het idee dat je met een soort commandogroep te maken hebt. Ook een scène later in de film in een operatiekamer, waarin Li Noor met zijn martial arts de nodige tegenstanders uitschakelt, is het aanzien nog meer dan waard. Het zijn echter schaarse hoogtepunten in een film die verder gewoon niet zo goed in elkaar zit.

Wat ook niet helpt, is dat de personages geen van allen de benodigde verdieping krijgen. Er zijn wel een paar korte subplots die ons inzicht moeten geven in de persoonlijke situaties van de groepsleden, maar het is te weinig om echt zoden aan de dijk te zetten. Hierdoor maakt het je uiteindelijk ook geen moer uit wanneer iemand het loodje legt. De opofferingen moeten voor de nodige dramatiek zorgen, maar missen hun doel volledig en dat is vooral omdat je totaal niet om de personages bent gaan geven.

De enige die wel een klein beetje verdieping krijgt is het personage van Mark Wahlberg, maar het is jammer dat deze zo onsympathiek is als je ze maar kunt vinden. Hij heeft ontzettend vervelende zenuwtrekjes en loopt te pas en te onpas te schelden en te vloeken alsof het een lieve lust is. Helaas krijgen we ook hier niet echt te weten waardoor dit komt, waardoor het aan het eind van de rit alleen maar erg irritant is.

Wanneer aan het eind van de film de plot-twist komt (die uiteindelijk ook niet bijster verrassend is), ben je vooral blij dat het erop zit. Na het toffe Lone Survivor weten Mark Wahlberg en regisseur Peter Berg niet nogmaals een voltreffer te realiseren en stelt Mile 22 vooral teleur.