Doorgaan naar artikel
Billionaire Boys Club
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

Billionaire Boys Club wil iets te veel op The Wolf of Wall Street lijken, maar weet nergens dat niveau te behalen. De vlakke personages zorgen er daarbij voor dat er maar weinig interessants overblijft.

Billionaire Boys Club kende een dramatische start toen er vlak voor de release allerlei beschuldigingen over een van haar sterren kwamen. We hebben het hier natuurlijk over Kevin Spacey, die daarna meteen persona-non-grata werd in Hollywood en zelfs uit de door hem gedragen Netflix-serie House of Cards werd geschreven. Billionaire Boys Club werd zwaar overschaduwd door de perikelen rondom Spacey en werd uiteindelijk alleen nog op video-on-demand uitgebracht. Inmiddels is de film uit in Nederland op DVD en Blu-Ray en kunnen we beoordelen of we een potentiële topper hebben gemist.

In de film volgen we het waargebeurde verhaal van Joe Hunt (Ansel Elgort, Divergent) die in de jaren 80 in Beverly Hills grootschalige investeringsfraude pleegde en daarvoor uiteindelijk in de bak belandde. We zien de opkomst van hem en zijn vriend Dean Karny en ook de ontmoeting met Ron Levin (Kevin Spacey, House of Cards) die hen uiteindelijk fataal zal worden. Een interessant gegeven dat ook zeker wel een boeide film op zou kunnen leveren, maar is dat regisseur James Cox ook gelukt?

Billionaire Boys Club Foto: The Searchers

Wat Kevin Spacey ook uitgespookt heeft, in Billionaire Boys Club is hij zondermeer het interessantste personage. De onbetrouwbare rijke stinkerd is natuurlijk ook een rol die hem op het lijf is geschreven, al voelt het toch vreemd om in het licht van de beschuldigingen in zo’n rol als engerd te zien. De overige rollen worden naar behoren gespeeld, al is geen enkele acteur op bovengemiddeld acteerwerk te betrappen.

Wat de film verkeerd doet, is dat het eigenlijk te veel The Wolf of Wall Street wil zijn. Deze kraker van Martin Scorsese met Leonardo DiCaprio in de hoofdrol is echter stukken beter, waardoor Billionaire Boys Club eigenlijk als een slap aftreksel daarvan voelt, met ook nog eens veel minder interessante hoofdpersonages. Dit gevoel verdwijnt eigenlijk nooit, zelfs niet wanneer de film tegen het einde aan een wat duisterdere wending krijgt. Daarbij probeert de film je het gevoel op te dringen dat Joe Hunt eigenlijk niet zo’n slechte jongen was, terwijl hij heel veel mensen heel veel geld afhandig heeft gemaakt.

Ondanks het interessante waargebeurde gegeven, weet regisseur James Cox geen boeiende film op te leveren. De personages voelen vlak en ook cinematografisch is het allemaal niet zo bijzonder. Daarbij voelt het alsof de regisseur iets te veel naar The Wolf of Wall Street heeft gekeken, maar nergens die kwaliteit weet te benaderen. Billionaire Boys Club kun je dus rustig aan je voorbij laten gaan.