review
Bumblebee

Voordat we überhaupt aan de Avenger-films begonnen waren, was er een andere serie die de bioscopen veroverde. Hoewel de Transformer-films van Michael Bay niet uitblonken in geweldige plots, maakten de special effects genoeg goed om een recordaantal mensen naar de bioscoop te lokken. Met de laatste film leek de klad er echter een beetje in te komen bij de reeks, waardoor er een nieuwe impuls nodig was. Deze is er nu met Bumblebee, waarbij regisseur Travis Knight (Coraline, ParaNorman) mag proberen het tij voor de ooit zo populaire Transformers te keren. Of hem dat gelukt is, lees je hier.

Het begin van de film doet in ieder geval veel goed. We zien de oorlog op Cybertron met een hoop Transformers die erg doen denken aan de tekenfilmvarianten die we zo goed kennen. Een dikke nostalgische plus, aangezien dit meteen een stuk meer tot de verbeelding spreekt. Wanneer Bumblebee vervolgens naar aarde wordt gestuurd om een nieuw thuis te vinden voor de Autobots, loopt de film echter volledig in de soep.

Foto: Paramount

Het is bijna gênant om te zien wat regisseur Knight het arme gele kevertje laat doorstaan. In plaats van het verhaal van een Transformer met een belangrijke missie, vervalt de film weer veel te snel in de schijtlolligheid waar we met het vertrek van Michael Bay verlost van hoopten te zijn. Zo zien we de robot rauwe eieren op een auto kapotslaan, om hem vervolgens een infantiel dansje te zien doen op hetzelfde vehikel en natuurlijk moet ook de huiskamer van de ouders van het menselijke hoofdpersonage (Hailee Steinfeld, The Edge of Seventeen) aan de klungeligheid van Bumblebee geloven. De Transformer komt op geen enkele manier over als iemand die capabel is om zijn soort te redden en dat allemaal omdat er zonodig gelachen moet worden door het publiek. Helaas hebben de makers niets begrepen van een juiste balans tussen humor en actie.

Ergerlijk is ook de kinderlijkheid waarmee het leger zich in de luren laat leggen door de twee Decepticons die Bumblebee achterna zijn gereisd. Werkelijk niemand vraagt zich af wat de twee stupide robots in de zin hebben en deze krijgen dan ook zonder blikken of blozen toegang tot alle communicatieve mogelijkheden die op aarde voorhanden zijn. We zijn best bereid om voor een film die niet per se om het plot draait wat dingen door de vingers te zien, maar de manier waarop dit allemaal gebeurt is een belediging voor de intelligentie van de kijker.

Ondertussen worden er ook de nodige Hollywood-clichés afgetikt zoals het buitenbeentje dat haar doodsangst zal moeten overwinnen om uiteindelijk de boel te redden. En natuurlijk is er ook de verlegen jongen (Jorge Lendeborg Jr., Spider-Man: Homecoming) die zijn best doet om in het gevlei te komen, terwijl zij alleen oog heeft voor de hunk die zich vanzelfsprekend omringd heeft met een verzameling krengen.

Doet Bumblebee dan helemaal niets goed? Dat is gelukkig niet het geval want de actie ziet er zoals we gewend zijn weer erg spectaculair uit. De film profiteert ook van het feit dat er dit keer minder Transformers aanwezig zijn, wat het overzicht tijdens de actiescènes erg ten goede komt. We zijn echter inmiddels dusdanig verwend qua special effects dat er ook voor dit soort spektakel genoeg alternatieven zijn die daarbij ook nog eens een redelijk verhaal bieden.

We hebben te doen met Bumblebee. De dappere Transformer kan er niets aan doen dat er een aantal incapabele mensen aan het roer van zijn eigen film stonden. Elke zichzelf respecterende acteur had deze onzin geweigerd, maar helaas is een digitale creatie niet tot dat soort dingen in staat.