Doorgaan naar artikel
Instant Family
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

Instant Family blijkt een verrassend leuke film met een goede boodschap en een maatschappijkritische blik, zonder daarbij de humor uit het oog te verliezen.

Wanneer het jonge stel Pete (Mark Wahlberg, Lone Survivor) en Ellie (Rose Byrne, Insidious) besluit om, mede door druk van bevriende stellen, voor gezinsuitbreiding te gaan, twijfelen ze of ze voor een eigen kind moeten gaan, of dat ze een kind gaan adopteren. Na uitvoerig wikken en wegen, besluiten ze toch voor het laatste te gaan. Hoe dit afloopt, zien we in Instant Family van regisseur Sean Anders die nu verkrijgbaar is op DVD en Blu-Ray.

Waar Instant Family in eerste instantie op een wat flauwe komedie lijkt, blijkt er toch een verrassend diepere laag te zitten onder de strubbelingen van de nieuwbakken familie. Nadat de familie eindelijk compleet is, met de toevoeging van Lizzy (Isabela Moner, Transformers: The Last Knight), Juan (Gustavo Escobar) en Lita (Julianna Gamiz), ontpopt zich een verrassend drama dat toch ook luchtig weet te blijven.

Instant Family Foto: Universal

Vooral Isabela Moner weet als Lizzy een formidabele rol neer te zetten als onzekere tiener die aan de ene kant blij is met het warme, nieuwe gezin, maar aan de andere kant ook haar biologische moeder gigantisch mist. De misverstanden die tussen Pete, Ellie en haar onstaan, ondanks de soms beste wil van allen, maakt dat je meevoelt met beide kanten en ook de frustraties voelt die bij alle partijen leven.

Het beste deel aan de film is de blik die het werpt op het Amerikaanse Foster Parent-systeem. Vooral de scènes waarin de kinderen op een soort van braderie min of meer worden uitgezocht door nieuwe ouders, zullen bij menig Europeaan voor gefronste wenkbrauwen zorgen. Ook het kwalificatieproces om Foster Parent te worden, is grappig, bizar en stuitend tegelijk. Regisseur Anders heeft in Instant Family ook geprobeerd om de frustraties die hij zelf heeft ervaren rondom het adopteren van een kind te laten doorschijnen en dat is aardig gelukt.

Waar Instant Family wat minder in slaagt, is dat het niet echt een duidelijke richting heeft. Het wil zowel drama als komedie zijn en daardoor komt niet altijd alles even goed uit de verf. Een aantal personages zijn te stereotype om als realistisch door te gaan en de flauwheid zorgt er ook voor dat de boodschap die de film wil uitdragen af en toe ondersneeuwt.

Dit neemt overigens niet weg dat Instant Family een verrassend leuke en bij vlagen ontroerende film is. Waar we tijdens het kijken van de trailers bang waren dat het een opeenstapeling van flauwe momenten zou zijn, blijkt dit ontzettend mee te vallen en is er zelfs nog ruimte voor een mooie boodschap en wat maatschappelijke kritiek. Zeker de moeite waard!