Doorgaan naar artikel
Pet Sematary
Patrick van Meijl
Patrick van Meijl
Redacteur
Profiel

Conclusie

Pet Sematary laat ons met teveel vragen achter en weet ons niet op het puntje van onze stoel te houden tijdens het kijken.

Stephen King is al lange tijd een grote inspiratiebron voor filmmakers. Veel van zijn verhalen zijn al verfilmd zoals The Shining, It, Shawshank Redemption, Misery en nog veel meer. De boeken van King bevatten vaak interessante thema’s en goede plotwendingen. Pet Sematary is al eens eerder verfilmd in 1989, maar nu is het verhaal in een wat moderner jasje nogmaals naar het grote doek gebracht door regisseurs Kevin Kölsch en Dennis Widmyer. Wij hebben deze nieuwe verfilming bekeken en zijn helaas niet bijster enthousiast.

Het verhaal begint met de verhuizing van de familie Creed. Louis (Jason Clarke, Terminator Genisys) en Rachel (Amy Seimetz, Alien: Covenant) gaan met hun twee kinderen, Ellie en Gage, in een rustiger dorp wonen aangezien de stress en drukte van Boston ze te veel werd. Hier ontdekken ze het Pet Sematary waar de lokale bevolking hun huisdieren begraaft. Hun buurman Jud (John Lithgow, 3rd Rock from the Sun) vertelt hun het verhaal dat er een apart deel is van dit kerkhof, waar begraven dieren weer tot leven komen op mysterieuze wijze. Nadat de kat Church van de familie Creed doodgaat, ziet Louis zich genoodzaakt deze plek te gebruiken om het huisdier van zijn dochter terug tot leven te brengen. Helaas zet hij hiermee meer in gang en is het wachten tot er dingen fout gaan.

Het verhaal begint nog vrij goed en mysterieus. Er komen wat zaken voorbij waarbij je je afvraagt wat er aan de hand is en waarom dit gebeurt. Helaas weet de film niet echt antwoord te geven op die twee vragen, waardoor het al snel verzwakt in een klassieke horrorfilm met jumpscares en wat vieze beelden. Tussendoor komt de mysterie van het begin nog wel soms terug, maar ook dan blijft de kijker met fundamentele vragen achter, waar helaas nooit antwoord op komt. De acteerprestaties zijn over het algemeen prima met sommigen wat beter dan gemiddeld zoals Jason Clarke en John Lithgow. Anderen vallen juist wat tegen zoals Amy Seimetz, maar het is nooit bijster goed of ontzettend slecht. Helaas helpt het schrijfwerk de acteurs ook niet aangezien er wat rare dialogen inzitten waarvan je zeker weet dat dit in het echt nooit gezegd zou worden.

De effecten en sfeer die wordt neergezet zijn verder prima. Het kerkhof wordt lekker onheilspellend neergezet wat een goede voorbode is van wat er gaat gebeuren. De horroreffecten zijn vrij realistisch waardoor je soms lekker zult walgen van wat er op je scherm verschijnt. Wel is het jammer dat er regelmatig gebruik wordt gemaakt van jumpscares als horrorelementen in plaats van een goede spanningsopbouw.

Niet alles is dus slecht aan Pet Sematary, maar de algemene indruk is toch niet positief. Het verhaal laat veel te wensen over aangezien er nooit antwoord komt op vragen die bij de kijker opkomen bij het kijken en de achtergrond van het kerkhof wordt ook nooit goed uitgelegd. De acteerprestaties zijn prima, maar het schrijfwerk laat te wensen over. De effecten zien er wel prima uit en er wordt met regelmaat een prima sfeer neergezet, maar dan is het wel jammer dat deze sfeer niet gebruikt wordt om de kijker te beangstigen, maar dat daarvoor jumpscares worden gebruikt. Helaas zal deze film niet in het lijstje beste Stephen King-verfilmingen terecht komen.