review
Vox Lux

Wanneer de jonge Albertine ternauwernood een schietpartij op haar school overleeft, kan ze nauwelijks bevroeden dat dit het begin is van haar leven als popster. Doordat het liedje dat zij als eerbetoon zingt in de kerk, massaal wordt opgepikt, zien de platenbonzen hun kans schoon en wordt ze gelanceerd als nieuwe popster. Dit leven gaat echter niet over rozen en dit staat centraal in Vox Lux van regisseur Brady Corbet (The Childhood of a Leader).

Vox Lux speelt zich af over twee hoofdstukken in verschillende tijdstippen, die beide aan een terreurdaad zijn gekoppeld. De eerste draait om de schietpartij en om het begin van de carrière van Celeste, de artiestennaam van Albertine, en toont ons de eerste fase van beroemdheid, waarin we al voorzichtig kunnen zien dat ze geen weerstand kan bieden aan de verleidingen die het sterrendom met zich meebrengt. In dit eerste deel zien we Raffey Cassidy (Tomorrowland) in de rol van de zangeres en ze weet dit met verve te doen. De manier waarop ze langzaam in de val wordt gelokt van drank en drugs spreekt tot de verbeelding en je krijgt bijna medelijden met het jonge meisje.

Foto: The Searchers

Hoe anders is dat twintig jaar later. Celeste is inmiddels een wereldster en dat heeft haar geen goed gedaan. Hier zien we Nathalie Portman (Black Swan, Annihilation) in een van haar beste rollen ooit. Ze zeurt, gedraagt zich onuitstaanbaar en denkt dat de hele wereld om haar draait. Daarnaast zien we haar ook van haar zwakke kant, als ze het sterrendom praktisch niet meer kan dragen. Ondertussen wordt haar comeback ruw verstoord door een terroristische aanslag, waarbij de daders maskers uit een van haar videoclips dragen.

Regisseur Brady Corbet probeert met Vox Lux kritiek te leveren op de huidige maatschappij, waarin we regelmatig de verkeerde mensen verafgoden. Dit wordt het duidelijkst, wanneer de terroristen ook nog eens worden vergeleken met supersterren waar mensen naar willen luisteren en over willen lezen. Het is de maatschappij die deze mensen een podium geeft. Toch voelt het allemaal wel wat gezocht en komt het niet heel erg overtuigend over.

Het zijn vooral Nathalie Portman en Raffey Cassidy die Vox Lux de moeite waard maken. Ze zetten hun deel van Celeste op zeer overtuigende manier neer en laten goed zien wat sterrendom en verwachtingen met je kunnen doen. Zij zorgen er uiteindelijk voor dat je geboeid blijft kijken, ondanks dat de boodschap niet zo goed uit de verf komt.