Doorgaan naar artikel
Greta
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

Helaas haalt het slotstuk van de film Greta wat onderuit, wat ervoor zorgt dat Greta uiteindelijk weinig memorabel is en dat is iets dat de sterke opening niet verdiend heeft.

Stalking zien we als onderwerp niet zo vaak meer in films, terwijl het toch wel voldoende mogelijkheden biedt voor een spannende film. Gelukkig komt daar nu met Greta van regisseur Neil Jordan (The Crying Game) verandering in. Weet hij het genre weer nieuw leven in te blazen?

In Greta zien we hoe de jonge Frances McCullen een groen tasje vindt in de Metro, waarna ze deze terugbrengt naar de eenzame Greta. Frances, die niet lang geleden haar moeder is verloren en behoefte heeft aan een moederfiguur, krijgt medelijden met de vrouw en al gauw ontstaat er een band tussen de twee. Dit verandert echter, wanneer Frances een bizarre ontdekking doet. Zo makkelijk komt ze echter niet van Greta af!

Greta Foto: The Searchers

Het eerste deel van de film is zonder meer het sterkst. De manier waarop beide dames elkaar ontmoeten voelt echt en ook het gevoel dat ze elkaar nodig hebben is erg geloofwaardig. Wanneer vervolgens het stalken begint, krijg je misschien eerst nog wat medelijden met de oude dame, totdat blijkt hoe ziek ze eigenlijk in elkaar steekt. Greta wordt op een bijzonder fraaie wijze neergezet door Isabelle Hupert (Elle) en ze heeft zichtbaar plezier in haar rol. Sowieso is het acteerwerk dik in orde, want ook Chloë Grace Moretz (Kick-Ass) als Frances en Maika Monroe (It Follows) als huisgenote Erica Penn weten hun personages met verve te vertolken.

Het is dan ook erg jammer dat de film in de laatste acte haar geloofwaardigheid volledig verspeeld. Er worden tot op het irritante af domme keuzes gemaakt door voornamelijk de slachtoffers en dat breekt Greta uiteindelijk behoorlijk op. Zo is het erg ongeloofwaardig dat Greta op een gegeven moment wordt afgevoerd wegens de stalking, maar vervolgens zo weer op straat staat. Dit is nog maar een van de vele onlogische dingen in het sluitstuk van de film die alleen bestaan om het plot verder te helpen. Het is jammer dat het sterke eerste uur op deze manier tot haar einde komt. Hoewel het plot an sich best in orde is, is de uitwerking bijzonder matig.

Wat daardoor overblijft is een film waar je je uitstekend mee kunt vermaken voor een avond, maar die je daarna ook heel snel weer vergeten bent.