review
Frozen

Disneys Frozen zit vol vaart en verrassingen. Na een speels ongeluk brengen de prinsessenzussen Anna en Elsa hun leven van elkaar gescheiden door, tot alle deuren openen wanneer Elsa gekroond wordt als koningin.

De altijd goed geluimde Anna (Kristen Bell) lijkt aanvankelijk een schattig meisje maar blijkt veel meer dan dat. Ze is makkelijk om van te houden: grappig, een beetje onhandig en met een avontuurlijke kant die haar grote zus Elsa (Idina Menzel) nooit heeft kunnen ontplooien. Die werd namelijk door haar ouders van de buitenwereld afgesloten nadat haar magische krachten bijna fataal bleken voor de benjamin in huis. Het is waarschijnlijk Elsa’s schuldgevoel dat maakte dat ze zich in haar (opgesloten) lot berustte. Anna daarentegen heeft geen weet van de situatie en voelt zich vooral in de steek gelaten.

De nieuwste Disneyfilm steunt op het begrip zusterschap en bijbehorende liefde. Beider eenzaamheid komt in beeld, tekst en muziek naar voren. Voor Anna zit de crux hem in de lege ruimtes van het kasteel, zoals te zien en horen in het lieflijke nummer ‘Do you want to build a snowman?’, voor Elsa in de uitgestrektheid van de winter en het idee dat ze de eenzaamheid verdient. In power ballad ‘Let it go’ verlegt ze dramatisch doch krachtig haar grenzen en bevindt ze de mogelijkheden van haar magie. Hoewel de zussen een andere zijde van de geschiedenis beleven, begrijpt de kijker de complexiteit van hun pijn. Er duiken twee belangrijke mannen op, maar nergens worden zij dominant: Frozen blijft het verhaal van Anna en Elsa. Zij zijn bewonderenswaardig sterk en nemen het heft in eigen handen.

Het lijkt erop dat het kwaad zich manifesteert in de angst van Elsa, die zich op haar kroningsdag genoodzaakt ziet om uit het rijk Arrendele te vluchten. Daarmee laat ze een spoor van vrieskou, een ijzige winter en een boos volk achter. IJshandelaar Kristoff (Jonathan Groff) ziet er wel brood in Anna te helpen haar zus op te sporen. Thuis neemt prins Hans (Santino Fontana) de eervolle taak op zich om op het rijk te passen.

De tocht die zomer terug zou moeten brengen herbergt tegenslag (want wie bang is en gestresst maakt verkeerde keuzes), maar ook veel humoristische dialoog, wat grappige liedjes en een blik in een grootse en kleurrijke wereld. De openingsscène toont al wat voor moois de wereld van ijs te bieden heeft. Het glinstert en glanst en het biedt ruimte voor magische kleuren – zeker wanneer de zon rijst en daalt. Ook het ijspaleis dat Elsa aanricht is een lust voor het oog.