Doorgaan naar artikel
Jack Ryan: Shadow Recruit
Douwe Knook
Douwe Knook
Profiel

Conclusie

Het acteerwerk en de regie van de film zijn niet erg bijzonder, maar vooral het script vormt de zwakke schakel. Het clichématige plot en de nauwelijks uitgewerkte personages maken dat de film voorspelbaar is en nooit echt spannend wordt. De slogan van de film mag dan ‘Intelligence is a weapon’ zijn, maar van veel intelligentie getuigd Jack Ryan: Shadow Recruit niet.

In Jack Ryan: Shadow Recruit probeert regisseur Kenneth Branagh deze actieheld nieuw leven in te blazen. De film wordt echter vooral gekenmerkt door clichés en middelmatigheid.

De Jack Ryan-serie begon in de jaren ’90 met een aantal verfilmingen van de boeken over deze CIA-analist en -spion, geschreven door Tom Clancy. Het eerste deel The Hunt for Red October (1990) waarin Alec Baldwin de actieheld vertolkt, werd goed ontvangen door zowel publiek als critici. Ook beide vervolgen, Patriot Games (1992) en Clear and Present Danger (1994), waarin Harrison Ford het stokje van Baldwin overneemt, waren een aardig succes. Daarna verdween de serie een aantal jaren van het grote doek, tot in 2002 een poging werd gedaan de serie nieuw leven in te blazen met The Sum of All Fears met in de hoofdrol Ben Affleck. Deze kreeg echter geen vervolg. Nu, bijna twaalf jaar later, wordt een tweede poging gedaan de reeks terug te brengen met Chris Pine als Jack Ryan.

Jack Ryan ziet als student op het nieuws de aanslagen van 9/11 en besluit gelijk te stoppen met school en zich aan te melden voor het leger. In Afghanistan raakt Jack ernstig gewond en wordt hem door zijn oud-commandant William Harper (Kevin Costner) een baan aangeboden als analist bij de CIA. Tijdens zijn revalidatie ontmoet Jack tevens de knappe dokter Cathy (Keira Knightley) waarmee hij al snel een relatie mee krijgt. In zijn rol als geheime CIA-analist komt Jack erachter dat de Russische oliemagnaat Viktor Cherevin (Kenneth Branagh) van plan is Amerika te vernietigen door het land in een tweede financiële Grote Depressie te storten. Hij reist af naar Rusland om hem te stoppen. Als hij vervolgens ook nog eens ontdekt dat deze slechterik een terroristische aanslag wil plegen op Wall Street zijn alle ingrediënten bij elkaar verzameld voor een extreem clichématige actiefilm.

Hoewel Jack Ryan zich onderscheidt van andere actiehelden doordat hij meer een analist en spion is dan een eenmansleger, die vijanden met bosjes tegelijk omlegt, komt dit in de film nauwelijks naar voren. De belangrijkste reden hiervoor is dat, naast alle clichés, de kijker vaak al te zien krijgt wat de slechterik van plan is voordat de hoofdpersoon dit ontdekt. Zo weet de kijker al wie de terrorist is die de aanslag op Wall Street zal plegen, ver voordat Jack dit doorheeft. Dit heeft tot gevolg dat je als kijker nooit op het puntje van je stoel zult zitten. Sterker nog: net als je bedenkt dat deze clichématige actiefilm nog geen achtervolging met auto’s in een drukke stad bevat, is daar de slechterik in een terreinwagen die Jacks vriendin ontvoert.

Ook de personages zijn niet erg goed uitgewerkt. Hoewel Pine zijn best doet een geloofwaardige Jack Ryan neer te zetten, is het personage weinig memorabel. Zijn beweegredenen reiken niet verder dan liefde voor zijn land en zijn verloofde. Aan deze beweegredenen wordt echter weinig aandacht geschonken en ze worden vooral als vanzelfsprekendheden gezien. Ook slechterik Cherevin ontbreekt het compleet aan motivaties voor al zijn acties. Het zware Russische accent dat Branagh het personage geeft, onderstreept nogmaals hoe eendimensionaal deze slechterik is. Keira Knightley weet als Jacks verloofde Cathy ook niet te overtuigen. De scènes tussen haar en Pine voelen enigszins ongemakkelijk aan waardoor zinnen als “you know I will always love you” nog eens extra hol klinken. De enige acteur die tot zijn recht lijkt te komen is Kevin Costner. Hij zet het personage van William Harper sterk neer en met een geestige opmerking hier en daar de film van enige luchtige humor te voorzien.