review
Recensie: Blended
Conclusie
Het plot van Blended wringt zich in allerlei bochten om niet onder te doen voor de verschrikking van entertainment die het decor is. Zelden is er ruimte om de levens van Jim (Adam Sandler) en Lauren (Drew Barrymore) wortels te geven. De onmogelijkheid van hun vereniging maakt de film erg vermoeiend, die zich met veel toeters en bellen voortsleept. Tegelijkertijd zijn het de acteurs en hun sympathieke uitstraling die de schreeuwerige soesa dragelijk maken. Vooral Barrymores enthousiasme is aanstekelijk.Jim (Sandler) en Lauren (Barrymore) hebben allebei in hun eentje de verantwoordelijkheid voor een gezin. Hij heeft als weduwnaar zijn handen vol aan drie dochters, zij heeft net een pijnlijke scheiding achter de rug. Toch op zoek naar weer een amoureuze relatie vinden ze zichzelf tegenover elkaar tijdens een monsterlijke blind date. Aan beide kanten van de tafel gaan allerlei innerlijke alarmbellen af, het afspraakje wordt vervroegd beëindigd en ze keren gedesillusioneerd terug naar hun kroost.
Tot hun spijt belanden de twee halve gezinnen samen op een Afrikaans safari-resort. Ze delen een droomvakantie: een kamer, een tafel, een bus. Het resort blijkt zodoende vooral een droompodium voor uit de kluiten gewassen confrontaties. Jim en Lauren zitten elkaar voortdurend in de weg, maar kunnen geen kant op. Onderdeel van het resort is een groep Afrikaanse dansers die om de haverklap in dansen en zingen uitbarst om situaties te duiden. Vooral het ‘blenden’ van de families juichen ze van harte toe. Het resort is eigenlijk veel te glanzend voor de gevoelens die Jim en Lauren met zich mee schijnen te dragen. Gevoelige gesprekken komen door alle poeha zeker aan het begin van de film niet goed uit de verf.
Tegen het einde van de film wordt alles wel beter gedoseerd. Jim en Lauren zijn dan niet alleen flauw, maar ook gevat. Zijn dochters niet alleen beheerste tomboys, haar zonen meer dan ongeleide projectielen. Er wordt de tijd genomen voor de ontwikkelingen, waarmee Blended op het nippertje nog wat punten scoort voor integriteit.
Mijn favoriete fragment speelt zich af tijdens een van de feestelijke diners. Wanneer Jims oudste dochter na een bezoek aan onder andere de kapper de tafel nadert is iedereen verblind door haar schoonheid. Ze is net een pasgeboren vlinder, of opengeklapte bloem – wat je wilt. Haar tafelgenoten aanschouwen deze metamorfose ieder vanuit hun eigen perspectief, die tastbaar wordt gemaakt doordat deze wordt begeleid met voor ieder een ander muziekfragment. Deze scène maakt van de verschillende aanwezigen individuen die de situatie beleven in plaats van pionnen die slechts schitteren.
