Doorgaan naar artikel
Recensie: Hyrule Warriors
Jeffry van Geel
Jeffry van Geel
Eigenaar / PR / Sales / Community-manager
Profiel

Conclusie

Hyrule Warriors is een uitdagende en leuke afwisseling voor de fans van de Zelda-franchise. Op een nieuwe en frisse manier brengt de game de bekende wereld op een andere manier in beeld.

Nintendo is een bedrijf dat bekend staat om het vasthouden aan bekende concepten en durft hier maar af en toe enigszins van af te wijken. Toen Nintendo dan ook vorig jaar Hyrule Warriors aankondigde, stonden zowel de critici als de fans versteld van deze onverwachte stap. Maar is het nemen van deze stap een domme keus of juist een slimme zet?

Hyrule Warriors01

De wereld van Zelda

In een nieuwe ervaring

Wat iedere speler van Hyrule Warriors direct zal opvallen, is dat het spel zich afspeelt in de wereld van The Legend of Zelda. Niet gek, aangezien het de naam van de franchise draagt, maar wat wel opmerkelijk is, is dat verschillende delen uit de franchise door elkaar verweven zijn. Ocarina of Time, Twilight Princess en Skyward Sword krijgen een gecombineerde plek in de wereld. Zoals gebruikelijk is in de Zelda-games hebben verhalen altijd raakvlakken met elkaar, maar lopen ze nooit tegelijk of direct in elkaar over.

In Hyrule Warriors probeert Ganondorf, de eeuwige vijand van Link en Zelda, de wereld van Hyrule wederom over te nemen. Alhoewel dit niet nieuw is, zijn er wel een aantal nieuwe vijanden in het spel aanwezig. Cia is hiervan de belangrijkste. Onder dwang van Ganondorf probeert ze Hyrule voor hem over te nemen. Net als in de vorige Zelda-spellen, speelt het verhaal een belangrijke rol. Met verschillende plottwisten leidt het spel je door de werelden heen, om zo steeds dichter bij de verlossing van Hyrule te komen.

Maar het verhaal en de omgeving zijn niet dat wat de game zo nieuw maakt, het maakt het spel juist vertrouwd voor fans van Zelda. Een groot pluspunt omdat het Zelda-sausje het spel zo aantrekkelijk maakt. Vernieuwend is al het andere aan het spel. Vooral de gameplay is een draai van bijna 180 graden. Alhoewel de puzzel-elementen nog altijd aanwezig zijn, is het genre van het spel een echte hack ’n slash.

Ondanks dat de meeste vijanden weinig tegengas bieden en over het algemeen makkelijk te verslaan zijn, is het indrukwekkend hoeveel vijanden in één keer het gebied betreden. De zwakke vijanden worden afgewisseld met sterkere tegenstanders, die soms zelfs sterker zijn dan jij. Hierdoor is de balans goed en voelt het niet saai maar juist aantrekkelijk om al hakkend over het slagveld te trekken. Sommige vijanden vereisen echter iets meer souplesse, zoals een specifiek wapens. Bekende uitrusting van Link zoals zijn boog en de bommen worden dan ook langzaam maar zeker vrijgespeeld.

Grafische pracht

Wat van een HD-Zelda wordt verwacht

Het spel ziet er prachtig uit. Voornamelijk bekende werelden uit de eerder genoemde Zelda-spellen zijn door Temco Koei grafisch sterk verbeterd en voorzien van een echte HD-uitstraling. Gamers die tijdens de onthulling van de Wii U zaten te kwijlen bij de beelden van de HD-Zelda, zullen dat in dit spel ook geregeld doen. Jammer is alleen dat het verschil tussen de gameplay en de filmpjes net iets te groot is. Vooral in de filmpjes spatten de beelden echt van het scherm

Hyrule Warriors02

Niet het visuele gedeelte uit de vorige Zelda-games heeft een verbetering gekregen, ook de audio is aangepakt. Naast de nieuwe muziek die in het spel zit, is er veel werk gestopt in de bestaande muziek. In de levels zelf is er bijvoorbeeld voor gekozen om de muziek te voorzien van een rock-achtige invloed. De muziek past goed bij het brute gevoel dat het hack ’n slash genre geeft.

Een gewaagde stap

Die goed uitpakt

Het feit dat Hyrule Warriors een hack ’n slash is, maakt het spel al zeer vernieuwend voor de franchise. Dat er voor gekozen kan worden om met verschillende personages te spelen doet hier nog eens een hele schep bovenop. Nog nooit was het mogelijk om in een Zelda-game met iemand anders dan Link te spelen. Toch lenen niet alle personages zich zo goed als Link voor dit spel. Bijvoorbeeld Darunia (Goron-koning) en Impa (beschermer van Zelda) zijn traag en voelen af en toe gedwongen aan. Tijdens het spelen kozen wij dan ook bijna altijd voor Link. Overigens is deze keuze er niet altijd, wat de speler op een positieve wijze dwingt om bekend te raken met de andere personages.

Juist doordat Link zo goed is uitgebalanceerd, pakt de keuze van Nintendo goed uit. Het spel voelt soepel en oogt als een echte Zelda-game met leuke en vernieuwende onderdelen.