review
Recensie: Far Cry 4

Na de release van Assassin’s Creed: Unity laat Ubisoft ook een andere gamereeks los op de nieuwe generatie consoles. Far Cry 4 neemt afstand van de bekende tropische omgevingen uit de vorige delen en verplaatst de actie naar het Himalayagebergte. Om precies te zijn het door een burgeroorlog getroffen Kyrat, een fictieve setting losjes gebaseerd op de Nepalese burgeroorlog. De held in het verhaal is Ajay Ghale, een half Kyrati, half Amerikaan, die naar het land is gekomen om de as van zijn moeder uit te strooien. Al snel na zijn aankomst raakt Ghale  verwikkeld in de strijd tussen dictator Pagan Min en rebellenorganisatie Golden Path.

Dat de hoofdpersoon naar het onveilige Kyrat komt om de as van zijn moeder uit te strooien geeft het verhaal een extra lading. Een dergelijke diepe persoonlijke motivatie lijkt echter niet aanwezig bij Pagan Min, vanaf zijn eerste verschijning wordt vooral zijn slechtheid getoond. Zo deinst Min er niet voor terug om naast vijanden ook zijn metgezellen om te brengen. Een clichématig narratief fenomeen wat nooit geloofwaardig overkomt. De personages zijn dan ook behoorlijke karikaturen, al stoort dit niet echt. Het past goed bij de Far Cry-serie, die al meerdere keren heeft aangetoond vooral om het droge plezier te draaien. Van het campy eerste deel tot het in jaren ’80-stijl vormgegeven Far Cry 3: Blood Dragon. Deel 4 is geen uitzondering, realisme en geloofwaardigheid worden ingeruild voor erg veel speelplezier. Het verhaal verdient vooral waardering vanwege de mystieke sfeer van de omgevingen.

Far Cry 3-liefhebbers kunnen dit deel blindelings aanschaffen. Ubisoft kiest, net als bij haar andere gameseries, voor evolutie in plaats van revolutie. Zo is het ook in dit deel mogelijk om op dieren te jagen en hun huiden te verwerken tot handige accessoires, zoals een holster of munitietas. Daarnaast keren de verschillende torens terug, die vergelijkbaar met Assassins Creed dienen om delen van de kaart zichtbaar te maken. De locaties die deze kaart biedt is de grootste vernieuwing. Het Himalayagebergte is een originele omgeving die tot nu toe weinig gebruikt is in games. Uncharted 3 deed dit, maar zo’n lineaire game valt niet te vergelijken met Far Cry 4. Het spel begint in een laag gebied, omringt door imponerende besneeuwde bergtoppen. Zoals het een Far Cry-game betaamt kunnen al deze bergtoppen later in de game worden bezocht, wat zorgt voor een aangename diversiteit in de omgeving.

Hoewel de nieuwe generatie consoles vaak geassocieerd wordt met een framerate van 60 frames per seconde, draait Far Cry 4 (net als GTA V) in 30fps op een resolutie van 1080p. Dit stoort echter geen moment, de game draait bijzonder soepel en hapert nooit. De game lijkt laadtijden te maskeren doordat filmpjes niet overgeslagen kunnen worden. Deze filmpjes vallen tegen in vergelijking met de rest van het spel, vooral omdat personages een behoorlijk doodse blik hebben. De prachtig vormgegeven natuur in Far Cry 4 maakt de game erg levendig. De kleuren spatten van het scherm en de lichteffecten zijn erg overtuigend. Hoewel de map ongeveer net zo groot is als Far Cry 3, verschilt hij aanzienlijk in hoogte. De verschillende bergen zijn bijzonder indrukwekkend, de game heeft zelfs het Guinness World Record voor hoogste punt in een game op  zijn naam staan. Alle verschillende locaties zijn ook gemakkelijk te bezoeken. Niet alleen keert het fasttravel-systeem terug, er zijn ook nieuwe voertuigen zoals een gyrocopter beschikbaar. Alle voertuigen voelen verschillend maar worden vergelijkbaar bestuurd. Hierdoor beweeg je je met het grootste gemak in een grote verscheidenheid aan vervoersmiddelen (zelfs olifanten) door Kyrat.

De multiplayer is voldoende uitgewerkt om niet als een nutteloze toevoeging te hoeven worden gezien. Toch is het vooral het coöpgedeelte wat erg vermakelijk is. Het is mogelijk om de gehele single-player-ervaring met z’n tweeën te beleven, zo kan zelfs de kleine gyrocopter door twee man worden gebruikt. Het competitieve deel moet haar originaliteit vooral hebben van de teamsopbouw. Potjes zijn opgedeeld in vijf tegen vijf, waarvan één team soldaten en het andere rebellen zijn. Deze rebellen beschikken over een pijl en boog, een erg krachtig wapen. Ook kunnen zij dieren in hun voordeel gebruiken, zoals een beer of tijger ter verdediging of een olifant als transport. Naast de beschikbaar gestelde gamemodes en maps, zijn er ook editors beschikbaar. Hiermee kan het multiplayer gedeelte naar hartenlust worden aangepast. Zo is Far Cry 4 een game waar lang plezier aan kan worden beleefd.