review
Life

Life vertelt het verhaal van Dennis Stock (Robert Pattinson), een worstelende fotograaf die tijdens een van zijn opdrachten in Los Angeles James Dean (Dane DeHaan) tegen het lijf loopt. Vanaf de eerste ontmoeting ziet Dennis beroemdheid-potentie in de nogal nonchalante James Dean. Omdat Dennis gelooft dat James Dean op het punt staat beroemd te worden, is hij vastbesloten de eerste fotograaf te zijn die artistieke foto’s van James Dean neemt. Dat gaat alleen niet zo makkelijk. James toont veel tegenzin en probeert Dennis te mijden. John G. Morris (Joel Edgerton), de agent van Dennis vindt het maar een verloren zaak en geeft aan dat Life Magazine geen interesse zou hebben in foto’s van James Dean. Dennis heeft daarnaast ook nog een moeilijke relatie met zijn Ex-vrouw en zijn zoontje. Zelf worstelt James Dean om een hoofdrol te krijgen in de aankomende film Rebel without a Cause (1955). Ook kan hij niet opschieten met Jack L. Warner (Ben Kingsley), President van Warner Bros. Studios en de persoon die het laatste woord heeft over de mogelijke hoofdrol in Rebel Without a Cause. En als dat nog niet genoeg is laat zijn minnares Pier Angeli (Alessandra Mastronardi) hem in de steek. Maar als John G. Morris Dennis aangeeft dat Life Magazine voor de première van East of Eden (1955) foto’s van James Dean wilt, begint het avontuur voor Dennis, maar het gaat stroef. Zal James schitteren in de foto’s en zijn begeerde filmrol krijgen? Zal het Dennis lukken om uitzonderlijke foto’s te nemen?

Het prachtige verhaal van twee mannen die het proberen te maken. De één is een fotograaf die een artistiek niveau en bekendheid nastreeft. De ander is een Hollywood-acteur die zichzelf wil verliezen in geweldige filmrollen terwijl hij zich een weg baant naar roem. De twee karakters zijn op een aparte manier geweldig bij elkaar gezet. Ze verschillen in vele opzichten. De nonchalante James krijgt alles (letterlijk) makkelijk naar zich toegeworpen. Dennis worstelt om opdrachten te krijgen en moet hard werken om rond te komen. James heeft geen kinderen, maar Dennis heeft wel een zoontje. James leeft het leven van een moderne twintiger: dansen, uitgaan en daten. Dennis leidt een traditioneel jaren ’50 leven: op jonge leeftijd getrouwd, kinderen gekregen en voor brood op de plank zorgen. Er is een leuke, maar ook aparte dualistische relatie tussen de twee en ze leren dan ook een hoop van elkaar.

Het mooiste aan de film heeft te maken met de regisseur van Life: Anton Corbijn, een regisseur van Nederlandse komaf. Hij begon zijn carrière als fotograaf door Herman Brood te fotograferen, wat resulteerde in een groeiende bekendheid voor Herman Brood en zijn band en tegelijkertijd groeide Anton ook tot een bekendheid. Hierna heeft Anton vele opdrachten gedaan voor onder andere Bob Dylan, Depeche Mode, Kim Wilde en Roxette en sinds 2007 regisseert hij ook speelfilms. De gelijkenis die hij zou hebben met de hoofdkarakter, Dennis Stock, zou de hoofdreden zijn geweest voor het aannemen van de filmopdracht. Natuurlijk is Dennis Stock een geheel andere persoon in vergelijking met Anton Corbijn, maar als kenner en liefhebber zou men kunnen kijken naar de vergelijkbare karakteristieken die er in het personage van Dennis te vinden zijn. De gedetailleerde fotografie vakkennis bijvoorbeeld is zeker aanwezig.

Qua acteren zijn de karakters erg goed gespeeld. Ze zijn niet super uitbundig, ze gaan immers niet door een emotionele ‘rollercoaster’, maar rustig, realistisch en apart op een diepe manier. De emoties zijn geloofwaardig en ook heel erg passend in de setting van de jaren ’50. Robert Pattinson acteert op zo’n manier dat je steeds met hem mee voelt, vooral tijdens de minder mooie momenten. Dane DeHaan komt misschien niet altijd per se over als een James Dean ‘lookalike’ en in het begin was het even wennen aan zijn acteerwerk, omdat het hier en daar wat nep overkwam. Maar dat kan ook aan het karakter liggen dat hij moest uitbeelden: een moeilijk te doordringen karakter.

Het plot van de film is natuurlijk gebaseerd op het waargebeurde verhaal. Dennis Stock ontmoet James Dean, Dennis Stock ziet wat in hem en wil vervolgens foto’s nemen die hopelijk op de voorpagina komen te staan van Life Magazine. Natuurlijk komt er een eerste tegenslag gevolgd door een langzaam, maar ook steeds sneller omhoog krabbelende lijn gericht op het einddoel, met op bepaalde momenten tegenslagen die je op het randje van je stoel brengen omdat je zo graag wilt zien hoe het verder loopt. Het plot en het verhaal zuigen je geheel mee in het eigenzinnige avontuur van Dennis en James.

Dankzij de prachtige cinematografie kan het oog flink genieten van de fraaie beelden, die gelijk de toon van de film weergeeft. Op een stilistische manier heeft de film wat weg van ‘film noir’: contrasterende schaduwen, schaduwen op gezichten en een klassieke jaren ’50 stijl. Toch komt de fotografische achtergrond van Corbijn naar voren. Zijn kenmerken, wijde landschap-shots met een stil fotografisch gevoel, ‘close-ups’ die de gezichtsuitdrukkingen voor zich laten spreken en intrigerende interactieve karakter-shots die corresponderen met de mise-en-scène en de kleurrijke of toepasselijk donkere schaduwrijke omgevingen. Hierdoor krijg je een stilistische toon die past bij het thema van de film en de setting van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt.

Deze film is zeker weten aan te raden aan de fans van Anton Corbijn en James Dean. Als je een beetje van Art House houdt zal deze film je geheel niet teleurstellen. Het is een prachtig eerbetoon aan voornamelijk de bekende fotograaf Dennis Stock en dankzij het thema ook aan James Dean, die op 24-jarige leeftijd, een jonge rijzende Hollywood-ster, stierf tijdens een auto-ongeluk. Eigenzinnig, pril, nonchalant, zacht, intrigerend, apart en realistisch zijn woorden die deze film beschrijven. Het is een inspirerende film die vraagt om de film, het verhaal en de karakters te observeren.