review
600 Miles

600 Miles gaat over Arnulfo Rubio (Kristyan Ferrer), een jonge Mexicaanse jongen die samen met Carson (Harrison Thomas) voor een Mexicaans kartel wapens over de grens van de Verenigde Staten naar Mexico smokkelt. Hank Harris (Tim Roth), een speciale agent die voor ATF (Bureau of Alcohol, Tobacco, Firearms and Explosives) werkt, volgt Arnulfo en Carson al een tijdje onopgemerkt rond. Op een gegeven moment ziet Hank een buitenkansje en probeert hij Arnulfo te arresteren. Alleen gaat dat mis. Het lukt Arnulfo en Carson om de overmacht te grijpen, waarna Arnulfo angstig Hank kidnapt en de grens oversteekt naar zijn Mexicaanse kartelbazen, die volgens hem wel raad zouden weten. Zeshonderd mijl zijn ze samen onderweg en er doen zich een aantal hele spannende momenten voor. Vreemd genoeg probeert Hank Arnulfo tijdens een van deze spannende momenten te helpen. Misschien om zijn eigen hachje te redden of uit medelijden? Zal Arnulfo veilig aankomen bij zijn bazen in Mexico? En zal Hank een bezoek je bij de bazen van Arnulfo’s Mexicaanse kartel overleven?

600 Miles is als film niet snel te classificeren. Het is duidelijk een spannende drama/thriller, maar het mooiste is het feit dat het een best een aparte film is. Dit is het regiedebuut van de in Mexico geboren regisseur Gabriel Ripstein. Zijn film gaat over de tussenpersoon die het in films juist meestal niet overleeft, gespeeld door Arnulfo. Ze gaan bijna altijd dood en hebben niet veel toe te voegen dan het uitvoeren van bevelen. Arnulfo is niet geheel het stereotype koerier. Hoewel hij hard kan zijn, is het duidelijk dat hij een gevoelig persoon is, erbij wilt horen en naïef is. Dit contrasteert een beetje met Hank, die een lange geschiedenis heeft bij de ATF. Hij is ervaren, professioneel en ouder. Toch lijkt het erop dat ze elkaar kunnen helpen. Gabriel Ripstein maakt met zijn film ook een referentie naar de ‘Fast and Furious’-operatie van de ATF. Waarbij zij het smokkelen van wapens van de Verenigde Staten naar Mexico toelieten, om er zodoende achter te komen naar welke Mexicaanse kartels de wapens naartoe gingen.

Het is geen standaard ‘Hollywood-plot’. De film heeft veel meer weg van een Europees plot en tempo. Het volgt niet het avontuur van een held in wording, maar voelt als een opname van een spannende, uit de hand gelopen missie. Gevolgd door naïeve beslissingen die voor spanning zorgen. Hierdoor voelt de film realistisch, onvoorspelbaar en apart aan. Het haakt ook in op het thema tussenpersoon, deze is niet het brein achter de missies en Arnulfo moet nog veel ervaring opdoen. De structuur van dit onvoorspelbare plot is leuk en vernieuwend; zo maken we eens wat anders mee.

Het acteerwerk zou je niet opvallend of bijzonder hoogstaand kunnen noemen, maar het is zeker niet slecht. De acteurs en de regisseur zorgen voor een realistische ervaring. Arnulfo’s karakter brengt de nodige emotionele beleving teweeg. Er zijn momenten dat je met hem te doen hebt, maar er zijn ook momenten dat je hem oneerlijk kan vinden. Hetzelfde geldt voor Hank, een kalm en best fragiel mannetje, die veel wijsheid met zich meedraagt. Als kijker ben je bang dat hij dood zal gaan, maar naarmate de reis vordert krijg je vertrouwen in hem. De sympathieke houdingen van de karakters engageren je als kijker en doet je verlangen naar een goed einde.

Zet je schrap voor een aparte en onvoorspelbare filmbelevenis. Een film gevuld met spannende en dramatische momenten. 600 Miles is een aanrader voor alle kijkers, maar vooral voor de kijkers die eens een keer wat anders willen zien. Een film die niet volgens het ‘filmhandboekje’ netjes een structuur volgt, maar die op een vernieuwende wijze onverwachts uit de hoek komt.