review
Doom
Conclusie
Doom weet vrijwel alle verwachtingen waar te maken. De singleplayer is interessant; de actie is uitdagend en bevat veel variatie. Door de verschillende moeilijkheidsgraden kun je veel speeluren in de game te stoppen, maar ook voor één enkele playthrough is het zeker de moeite waard.Doom (1993) wordt wereldwijd erkend als een absolute klassieker als het gaat om games. Met de nieuwe versie probeert id Software hun oude franchise tot zijn oude glorie terug te brengen.
Je wordt wakker in een futuristich laboratorium en al vrij snel wordt duidelijk dat de poort naar de hel is geopend. Aan jou de taak om deze rotzooi op te ruimen. Het verhaal stelt niet veel voor, maar is genoeg om een heftige sfeer neer te zetten.
Het eerste wat opvalt is hoe ongelooflijk snel het spel is; bij je eerste stap beweeg je ongeveer twee keer zo ver als je verwacht van shooters tegenwoordig. Vijanden zijn agressief en redelijk intelligent; ze doen een stuk meer dan alleen recht op de speler afkomen of schuilen tot je langskomt. Dit, in combinatie met de grote en veelal open levels, zorgt ervoor dat de gevechten continu veranderen en je altijd alert moet blijven.
Er zijn genoeg verschillende demonen om te bestrijden en deze worden op klassieke wijze geïntroduceerd: eerst kom je een nieuwe vijand in zijn eentje tegen, vervolgens zie je hem gecombineerd met andere monsters. Hierdoor kan je goed leren wat ze allemaal voor eigenschappen hebben. Sommige zijn langzaam, maar hebben veel levenspunten en richten veel schade aan. Sommige zijn heel erg snel, maar zwak.
Er valt veel te prijzen over Doom, maar eigenlijk draait het allemaal om één ding; er is veel actie en de actie is snel, uitdagend, bruut en blijft interessant. Een verscheidenheid aan wapens, monsters en levels zorgen ervoor dat je je niet snel gaat vervelen, precies wat je eigenlijk van een Doom verwacht. Als er dan een minpuntje is, is het dat na verloop van tijd het verhaal wat eerder afgebroken had mogen worden. Na een tijdje speel je nog door, maar weet je eigenlijk niet waarom.
Er is natuurlijk ook een multiplayer-modus, maar die is verwaarloosbaar. Ten eerste omdat de Doom-identiteit die zo naar voren komt in de singleplayer, volledig ontbreekt. Ten tweede omdat je Doom vooral zal aanschaffen voor het afknallen van demonen en het ontdekken van interessante levels. Dit alles gebeurt op een hoge snelheid zoals we niet meer gewend zijn vandaag de dag en dat maakt het een unieke ervaring.
