review
Een man die Ove heet
Conclusie
De combinatie tussen humor en drama doet Een man die Ove heet realistisch aanvoelen. Een emotionele achtbaanrit met alle ups en downs die bij het echte leven horen.Een man die Ove heet is nu te koop op Blu-ray en DVD.
De Zweedse cinema zit in een goede periode. Zo wist het in 2014 verschenen De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween (Hundraåringen som klev ut genom fönstret och försvann) vorig jaar een Oscarnominatie in de wacht te slepen. Inmiddels is ook Een man die Ove heet (En man som heter Ove) verschenen, een boekverfilming die misschien wel nóg beter is.
De 59-jarige Ove (Rolf Lassgård) vult zijn eenzame leven vooral met het bezoeken van het graf van zijn vrouw. Met het verliezen van zijn baan raakt hij ook zijn enige beetje zin in het leven kwijt. Ove probeert zichzelf van het leven te beroven, maar dit wordt verstoord door het intrekken van nieuwe buren: de zwangere Parvaneh (Bahar Pars) en haar jonge gezin. Het begin van een onwaarschijnlijke vriendschap, welke Ove een aantal tragische levensgebeurtenissen onder ogen doet komen.
Genrebepalingen laten ons films vaak in onnatuurlijke hokjes plaatsen, het leven valt immers niet onder één bepaalde emotie in te delen. Een man die Ove heet is een zogeheten tragikomedie en voelt door deze combinatie van humor en drama realistisch aan. De tocht door Ove’s leven is een echte emotionele achtbaan met hoogte- en dieptepunten en vormt hiermee een interessante karakterstudie.
De relatie tussen Ove en Parvaneh is hartverwarmend, geloofwaardig en biedt een sterk venster waardoor we op Ove’s leven terugblikken.
De goed gecaste acteurs zetten zowel in het heden als in de flashbacks sterke rollen neer. Vooral Rolf Lassgård is indrukwekkend in zijn complexe rol van chagrijn met een hart van goud. Regisseur Hannes Holm verdient veel lof voor de manier waarop hij zijn personages uitdiept en het verhaal laat ontvouwen. Een man die Ove heet is weer een sterk staaltje Zweedse cinema die zeker een bekroning verdiend.
