review
The Dwarves

The Dwarves is een tactische RPG gebaseerd op de boeken van Markus Heitz. De makers van het spel positioneren The Dwarves als een soort Dragon Age lite-versie. Met name het gevechtssysteem toont grote overeenkomsten met dat van Dragon Age. Maar de vraag is natuurlijk: Is The Dwarves net zo goed als Dragon Age?

Het spel begint zoals de meeste spellen met een tutorial die de speler wegwijs maakt in de bediening van je personage. In de tutorial speel je niet met de hoofdrolspeler Tungdil Goudhand, maar met Giselbart IJzeroog en Glandallin. Samen met nog een aantal andere zijn deze twee dwergen verantwoordelijk voor het bewaken van de Stenen Poortweg. De dwergen worden aangevallen door verschillende ogers onder leiding van de alf Sinthoras. Helaas weten de dwergen niet te voorkomen dat de poort voor een kort moment open gaat. In die korte tijd weten kwade krachten ongezien het Veilige Land binnen te komen. De tutorial eindigt met de dood van Giselbart IJzeroog en wordt bekrachtigt met de voor fans bekende woorden: ‘Je dood heet Sinthoras’.

Vervolgens gaat het spel verder met Tungdil Goudhand, een dwerg die grootgebracht is door mensen. Hij woont al van kleins af aan bij de magus Lot-ionan. De eerste missie die je moet voltooien is het brengen van een bezoek aan Lot-ionan. De magus geeft hem vervolgens zijn eerste echte grote opdracht: het terugbrengen van een aantal spullen aan een vroegere famulus. Wanneer Tungdil de vertrekken van Lot-ionan heeft verlaten, komt de speler terecht op een groot landkaart van het koninkrijk Gauragar.

Tot op dit exacte moment lijkt The Dwarves een veelbelovend spel te zijn, maar vanaf hier gaat het eigenlijk alleen maar bergafwaarts. Het spel verandert in een soort bordspel en doet nog het meest denken aan Dungeons and Dragons. De meeste tijd ben je kwijt aan het luisteren naar het verhaal en het maken van keuzes. Waarschijnlijk hebben de keuzes die je maakt niet eens echt veel invloed op het verhaal, omdat de juiste personages toch wel je pad kruisen.

Maar het luisteren naar het verhaal is niet eens echt vervelend, omdat het best goed in elkaar zit en redelijk trouw blijft aan het boek. De belangrijkste reden dat dit spel tegenvalt, zijn de gevechten. Ze zijn te massaal en veel te chaotisch, waardoor het ook regelmatig voorkomt dat de personages zoek raken, maar ook vrij eentonig. Het slechte camerawerk in dit spel zorgt vooral voor frustratie. Kijk dan ook niet vreemd op wanneer je naar de bovenkant van een boom kijkt, als je in het heetst van de strijd de camera draait.

Eigenlijk is het heel erg jammer dat de camera voor veel frustraties zorgt, want het verhaal van The Dwarves is erg goed. De verschillende personages als Tungdil, Boëndal en Boïndil zijn goed uitgewerkt en houden dit spel nog enigszins overeind. En ook is er op grafisch gebied weinig aan te merken op dit spel. Alle basisingrediënten voor een goed spel zijn aanwezig, maar de uitwerking laat gewoon te wensen over.

Deze review begon met de vraag: Is The Dwarves net zo goed als Dragon Age? Het antwoord op deze vraag moge duidelijk zijn: Nee! Daar waar het gevechtssysteem van Dragon Age goed werkt, faalt die van The Dwarves. Dit is hoofdzakelijk te danken aan het slechte camerawerk, waardoor de meeste gevechten veel te chaotisch zijn. Alleen voor een ware Heitz-fan die door de fouten heen kan kijken, is The Dwarves meer dan middelmatig.