review
Bridget Jones’s Baby

Het personage Bridget Jones vond haar oorsprong in een reeks colums uit de jaren ’90. Het werk van Helen Fielding werd gebundeld als Bridget Jones’s Diary en later ook onder die titel verfilmd. Het werd een groot succes, maar het vervolg Bridget Jones: The Edge of Reason stelde wat teleur. Inmiddels, maar liefst twaalf jaar later, doet Bridget Jones’s Baby een herkansing.

Bridget Jones (Renee Zellweger) is inmiddels 43 en nog steeds single. Maar wanneer vriendin en collega Miranda (Sarah Solemani) haar meeneemt naar een glamping, belandt ze toevallig in de tent bij Jack (Patrick Dempsey). De escapade krijgt geen vervolg, maar een week later heeft Bridget wel een avontuurtje met oude bekende Mark (Colin Firth). Wanneer een paar maanden later blijkt dat ze zwanger is, is de grote vraag: wie is de vader?

Foto: Universal Pictures

De Amerikaanse Renee Zellweger was altijd een ideale match voor de Britse stuntel, maar haar personage is ditmaal minder overtuigend. Dit komt mede door haar wat onnatuurlijke uitstraling, die haar ook minder relateerbaar maakt. Een face-lift past gewoon niet bij de doodgewone Bridget Jones; het personage zou een ode aan natuurlijke ouderdom moeten zijn. Ook valt haar slankere figuur wat uit de toon. Bridget Jones is eigenlijk zichzelf niet meer. Behalve op het gebied van onhandigheid, maar dit maakt haar personage erg oppervlakkig. Een groot deel van de humor komt uit de slapstickhoek en je krijgt niet het idee dat Jones in de laatste twaalf jaar een bepaalde groei heeft doorgemaakt.

Uitblinkers zijn Sarah Solemani als collega Miranda en Emma Thompson als gynaecoloog Dr. Rawlings. Toch is het vooral Colin Firth die de show steelt met zijn onnozele houterigheid. De manier waarop zijn personage eigenlijk alles verkeerd doet en zegt heeft toch wel zijn charme. De uiteindelijke afloop van het verhaal is dan ook erg voorspelbaar, juist doordat de film je zo duidelijk op een verkeerd been probeert te zetten. Dit is vooral frustererend vanwege de speelduur van twee uur, toch behoorlijk voor een komedie. Bridget Jones’s Baby rechtvaardigt deze lengte niet en voelt eigenlijk vooral als een erg lange aflevering van een goedkope soap.