Doorgaan naar artikel
Spider-Man Homecoming
Aloys van Outersterp
Aloys van Outersterp
Voormalig hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Spider-Man Homecoming is een uitstekende nieuwe interpretatie van de bekende held. Tom Holland speelt de beste versie van de spinnenman tot nu toe, mede door het uitstekende scenario. Regisseur Jon Watts weet de verschillende componten goed te balanceren en heeft zelfs tijd om de schurk wat uit te diepen. De beste Spider-Man-film sinds jaren.

Spider-Man Homecoming is nu verkrijgbaar op Blu-ray en DVD.

Na een jarenlang proces verscheen in 2002 eindelijk de eerste grote Spider-Man-film. Het werd een groot succes en er zouden aanvankelijk twee vervolgen verschijnen. De tweede interpretatie, The Amazing Spider-Man, was minder goed geslaagd en dus kunnen we inmiddels alweer de derde spinnenman in vijftien jaar aanschouwen. Er is nu echter een groot verschil, Spider-Man Homecoming speelt zich namelijk af in het Marvel-filmuniversum en dus krijgt Peter Parker te maken met andere helden.

Na met de Avengers te hebben gevochten in Captain America: Civil War is Spider-Man (Tom Holland) weer terug in bij zijn Aunt May (Marisa Tomei) Queens, New York. Samen met zijn beste vriend Ned (Jacob Batalon) pakt hij het leven van scholier Peter Parker weer op. Terwijl hij voor de typische tienerproblemen komt te staan, zoals schoolwerk en meisjes als Michelle (Zendaya) en Liz (Laura Harrier), droomt hij van toekomstige avonturen met de Avengers. Maar zijn versbakken mentor Tony Stark (Robert Downey Jr.) wil niet te hard van stapel lopen; hij is van mening dat Peter nog een hoop te leren heeft. Dat blijkt ook wel wanneer de doordachte schurk Vulture (Michael Keaton) opduikt.

In tegenstelling tot de vorige reboot wijkt deze nieuwe versie van de superheld sterk af van de eerdere films. Dit komt met name doordat er met Tom Holland eindelijk iemand van de juiste leeftijd is gecast en het verhaal zich grotendeels op zijn schoolleven richt. Het latexpak zit Holland als gegoten: hij is waarschijnlijk de beste Spider-Man tot nu toe. De verschillende kanten van het personage, de onzekere en sullige Peter Parker en zijn krachtige alter-ego, worden met grote overtuiging gebracht. Ondertussen schenkt het scenario hem genoeg ruimte om de typische humor te brengen. Hoewel de Marvel-films vaak enigszins ten onder gaan aan de lollige toon, past het in dit geval gewoon erg goed bij het personage.

Maar ook verder is het niveau uitstekend. Hoewel de film relatief vol is weet regisseur Jon Watts alle componenten goed te balanceren. We hoeven gelukkig niet weer te zien hoe de held zijn krachten heeft gekregen en ook het Uncle Ben-personage wordt ditmaal volledig buiten beeld gelaten. Tony Stark vult deze mentorrol ditmaal prima in, ook zonder “With great power comes great responsibility”-speech. Verder zijn het vooral de klasgenoten van Peter die indruk maken, met name de komische aandelen van Jacob Batalon en Zendaya. Ook is het mooi om te zien dat de schurk is uitgediept met een geloofwaardige motivatie, aangezien het hier in de Marvel-films vaak aan ontbreekt. Michael Keaton, die na rollen als Batman en Birdman wederom vleugels heeft aangetrokken, is zeer overtuigend in zijn relatief kleine rol. Hoewel Vulture zeker niet de boeken in zal gaan als iconische slechterik, naast The Joker of Hannibal Lecter, is zijn aandeel een welkome toevoeging. Het maakt Spider-Man Homecoming tot een uitstekende nieuwe interpretatie van de bekende held. Misschien wel de beste Spider-Man-film tot nu toe, maar in ieder geval de beste sinds dertien jaar.