review
The Station

Games die zich in de ruimte afspelen zijn erg populair en divers, doordat er veel zelf te interpreteren valt. Gevechten met agressieve aliens, het verkennen van het onbekende of diplomatie voeren over wie welke planeet bezit, zijn voorbeelden waar ontwikkelaars hun inspiratie uit vandaan halen. The Station is een toevoeging aan het rijtje space-games, maar slaat een andere weg in doordat de game vooral leunt op het verhaal en enkele puzzels. We zijn benieuwd of deze combinatie werkt

The Station wordt beschreven als een verhaalgedreven game waarin buitenaards leven centraal staat. Het is niet zozeer een klassiek verhaal waarin men zoekt naar een vorm van buitenaards leven; we weten al dat dit er is. Wat er werkelijk speelt, is een discussie over ethiek en risico’s bij het zoeken van contact. Uiteindelijk besluit men een bemanning van drie in een ruimteschip op een diplomatieke missie te sturen. Dit neemt een wending wanneer het contact met de bemanning volledig verloren gaat en de speler in de ruimte wordt gestuurd om uit te zoeken wat er gebeurd is.

De basis voor een interessant verhaal ligt er en dit komt nog beter tot zijn recht door de gameplay. In deze sci-fi-exploration-game is het de bedoeling dat de speler ontdekt wat er precies is misgegaan op het schip. Herinneringen, logboeken en berichten onthullen langzaam de dynamiek en diepgang van de personages. Afwisselend zijn er kleinere, niet al te moeilijke puzzels die opgelost moeten worden om verder te kunnen. Juist dankzij de details wordt het duidelijk dat men op het schip heeft geleefd en gelachen. Notities van een drankspelletje, een wetenschapper met een belachelijke bibliotheek en geheime mails vol met verraad wekken de nieuwsgierigheid van de speler. Door de kleine portie informatie die iedere keer wordt vrijgegeven, lokt het spel de speler uit om personages te veroordelen. Ondanks dat er geen horrorelementen zijn toegevoegd, weet de game spanning en paranoïde vast te houden omdat de hoofdpersoon helemaal alleen is.

Al deze elementen zorgen voor een mysterieuze science-fiction-game met ontzettend veel potentie. Jammer genoeg zijn er toch een flink aantal punten van kritiek waaruit blijkt dat er wat mis is met de game. Het meest opmerkelijke is dat The Station in ongeveer vier uur uitgespeeld kan worden, wat kort is voor een game. Dit is vooral een probleem omdat de laatste dertig minuten gehaast aanvoelen, terwijl het begin juist een sterke climax weet op te bouwen. Daarnaast is een bemanning van drie personen erg klein en vooral onrealistisch, zeker aangezien uit het verhaal blijkt dat het om een belangrijke diplomatieke missie gaat. De toevoeging van een paar extra bemanningsleden had de diepgang kunnen versterken, zeker als dit op dezelfde manier was gedaan zoals met de huidige personages.

Het is duidelijk dat The Station erg veel potentie heeft dankzij haar diepgang. Helaas gaat dit verloren door een aantal minpunten, waaronder de korte duur. Dit zou nog goedgemaakt kunnen worden als het spel wat meer personages zou bevatten en minder afgeraffeld zou voelen. Jammer genoeg is het ergens misgegaan, waardoor onze nieuwsgierigheid die opgewekt is, niet helemaal bevredigd wordt. Stiekem hopen we dan ook op een heruitgave met meer inhoud, maar wel dezelfde kwaliteit en aandacht waar we toch vier uur lang van konden genieten.