review
Pillars of Eternity 2: Deadfire

Obsidian is waarschijnlijk het meest bekend als ontwikkelaar van grote games als South Park: The Stick of Truth en Fallout: New Vegas. Deze zijn uitgegeven door grote bedrijven, maar de ontwikkelaar heeft ook nog haar eigen projecten. In 2015 was een van die projecten Pillars of Eternity, een spel dat door ruim 70.000 donateurs werkelijkheid werd. De reviews waren lovend en een vervolg kon niet uitblijven. Eindelijk kunnen we met het volgende deel aan de slag, maar de vraag is natuurlijk: kan Pillars of Eternity 2: Deadfire het origineel overtreffen?

Jij speelt als een watcher, iemand die gedachten en vorige levens van wezens kan zien. Na de avonturen uit het eerste deel, die we hier niet zullen spoilen, besluit je met pensioen te gaan en rustig te leven in het grote fort Caed Nua. Helaas duurt dit niet lang want Eothas, de god van licht en wedergeboorte, ontwaakt en sloopt het hele fort. Alle mensen die in de buurt leefden, waaronder jij, komen om. Gelukkig word je gered door mysterieuze wezens die de goden dienen en krijg je een kans terug naar de wereld van de levenden te keren, mits je een bepaalde klus uitvoert voor de goden.

Pillars of Eternity 2: Deadfire heeft net als het eerste deel zijn eigen stijltje. Het ziet er allemaal getekend uit, maar toch vrij gedetailleerd. Je moet wel een beetje van de stijl houden, maar niemand kan ontkennen dat het er op zijn minst prima uitziet. In deze mooie wereld is wederom onwijs veel te beleven. Een van de sterkste punten van de reeks is de verhaalvertelling. Elk stukje dialoog of tekst dat je leest, is tot in detail uitgewerkt. Als je bijvoorbeeld iemand ontmoet, krijg je een exacte beschrijving van die persoon, waaronder hoe deze kijkt en loopt.

Deze details zijn zeker niet het enige dat indruk maakt. Alle queestes zijn onwijs goed uitgewerkt. Ze lijken allemaal op kleine verhaaltjes, waarbij je echt het gevoel hebt dat jij invloed hebt zonder echt een onrealistische held te zijn. Tevens hebben al je keuzes invloed, zelfs de kleine dingen die je zegt. Als je bijvoorbeeld altijd anti-religieus reageert, zullen gelovigen je minder serieus nemen of zelfs haten. Dit allemaal maakt het gehele spel ontzettend meeslepend: je bent echt aan het role-playen en een persoonlijkheid aan het vormen.

Niet geheel onbelangrijk is natuurlijk de gameplay. Naast veel lezen en praten ben je vooral bezig met vechten. Dit doe je met een groepje door jou samengestelde personen. Het is al vaker genoemd in deze review, maar ook het vechtsysteem is erg uitgebreid. Jouw positie, moraal, relaties met je groep, eigenschappen, vaardigheden en keuzes zijn allemaal aspecten die invloed hebben op de uitkomst van een gevecht. Het nieuwste aan Pillars of Eternity 2: Deadfire is het schip waarmee je van eiland naar eiland vaart en ook in de nodige conflicten komt. Dit schip kun je uitbouwen en van een bemanning voorzien. Het managen van jouw boot is nog een leuke laag op de al erg goede gameplay.

Pillars of Eternity 2: Deadfire is niet voor iedereen. De vele tekst en uitgebreide gameplay kunnen voor veel gamers overweldigend overkomen. Maar als je er echt induikt en het genre wel interessant vindt, ga je, je uitermate vermaken met dit topspel. Het heeft al het goede genomen van het eerste deel en daar alleen maar op voortgeborduurd. Zo zul je nergens een meer gedetailleerde en uitgewerkte wereld vinden en is de toevoeging van schepen een prima keuze geweest.