review
Pode

Een ster en een steen werken samen om naar de top van een toren te klimmen. Kunnen ze het halen? Pode is nu uit voor de Nintendo Switch en daarmee ook onze review.

Pode is een puzzel-platformer waarin een ster en een steen hun krachten moeten bundelen om naar de top van een toren te klimmen; de ster is namelijk neergestort en hij wil graag weer terug naar waar hij thuishoort. Beiden zijn ze verbonden aan de natuur op een andere manier. De ster brengt leven in de vorm van planten en bloemen terwijl de steen grotten van hun mooie kant kan laten zien door kristallen en dergelijke uit de grond te toveren.

Pode is een schattige game en de twee personages komen erg vriendelijk over. Ze waggelen wat rond en hoewel ze simplistisch zijn, lijkt het juist toe te voegen aan hun charme. Ook wordt het verhaal enkel gebracht met de muziek en de lichaamstaal van de personages; net als in bijvoorbeeld Journey wordt er namelijk geen woord gesproken en ook Pode weet, ondanks het gebrek aan gesprekken, een fijne sfeer neer te zetten. Zeker als de twee personages hun krachten gebruiken (en er is eigenlijk nooit een reden om dat niet te doen) schitteren de verschillende grotten in de toren met fonkelende kristallen en kleurrijke bloemen.

Hoewel het mogelijk is Pode alleen te spelen door op een knop te drukken en steeds van personage te wisselen, is het duidelijk gemaakt om met zijn tweeën de game te verkennen. Om die reden hebben de steen en de ster verschillende krachten en kunnen de meeste puzzels enkel opgelost worden door samen te werken. Zo kan de steen een beetje zweven, teleporteren naar een plek waar hij eerder geweest is en zwemmen. De steen zakt juist naar de bodem van het water, maar hij kan weer zijn gewicht gebruiken om knoppen op de grond in te drukken en hij is sterk genoeg om voorwerpen (waaronder zelfs de ster) op te pakken en af te vuren.

Dat de personages van elkaar verschillen is leuk en het is gemakkelijk te wisselen. Door op x (of de bovenste knop als gespeeld wordt met een enkele Joy-Con) te drukken, worden de steen en de ster namelijk van eigenaar gewisseld. Helaas is het wel zo dat niet beide personages even leuk zijn. Doordat de ster kan zweven en teleporteren, voelt het veel fijner om met hem op verkenning te gaan dan het is met de logge steen. Ook worden veel puzzels opgelost door de steen als trap te gebruiken om de ster naar een hoger punt te brengen, zeker zodra spelers leren dat de steen ook meegaat als hij de ster vasthoudt terwijl die teleporteert. Als compensatie kunnen de meeste verzamelbare objecten enkel gevonden worden door de steen, maar dat compenseert niet genoeg voor het probleem.

Ook het puzzel-platformen is niet perfect. Hoewel het zeker vermakelijk is en het leuk is om af en toe uit te moeten vogelen hoe een puzzel opgelost moet worden, zijn de puzzels bijna nooit uitdagend. Veruit de meeste puzzels zijn simpel en als je event vast komt te zitten, komt dat over het algemeen omdat je iets simpels over het hoofd ziet. Daarbij komt dat het platformen niet altijd lekker loopt. Het is soms moeilijk de diepte in te schatten en zo nu en dan vallen personages door een object heen of komen ze even vast te zitten in een stuk achtergrond. Het is jammer dat deze punten niet beter zijn uitgewerkt.

Toch lijkt Pode niet zozeer te gaan om de puzzels en en het platformen, maar meer om de esthetische wereld en de hartverwarmende personages. De puzzels zijn enkel toegevoegd om het leuk te maken voor twee spelers. De uitdagingen in de wereld zijn simpel genoeg om de achtergrond op de voorgrond te houden en er zijn bijna altijd schitterende taferelen om naar te kijken.

Helaas is het spel wel erg kort. Hoewel het af kan hangen van hoelang spelers erover doen om puzzels op te lossen, kan Pode gemakkelijk in vijf uur uitgespeeld worden. Het is dan nog mogelijk terug te gaan om verzamelbare objecten te vinden, maar dit geeft niet hetzelfde gevoel van voldoening als het oplossen van puzzels en een gebied voor een tweede keer zien is toch minder magisch dan de eerste keer. Dit is vooral vervelend omdat een bepaalde vaardigheid pas helemaal aan het einde behaald wordt, waarna er precies één level mee opgelost kan worden. Dit wekt een gevoel van gemis op, vooral omdat het een leuke en interessante vaardigheid is die best wat meer verkend had kunnen worden.

Pode is een vermakelijke puzzel-platformer die de focus houdt op een esthetische wereld en schattige en aandoenlijke personages. Helaas is het spel niet helemaal uitgewerkt en verwacht ook geen ingewikkelde puzzels of uitdagende gameplay. Ook is het avontuur aan de korte kant. Toch weet de charme de game te redden en is Pode geen enkel moment saai.