review
Wreckfest

Vroeger waren er een stuk meer racegames waarin het de bedoeling was om, naast de finish te halen,  je tegenstanders helemaal kapot te beuken. Een van de bekendste series in dit subgenre was FlatOut, een titel die waarschijnlijk wel een belletje doet rinkelen bij de wat meer ervaren gamers. Na een lange pauze kwamen dezelfde ontwikkelaars met Next Car Game, een early access-titel die op veel kritiek kon rekenen. Vier jaar lang kwam er geen volledige release, tot THQ Nordic voor een geldinjectie zorgde en het spel werd omgedoopt tot Wreckfest. Wij hebben uitgetest of ontwikkelaar Bugbear er nog iets van heeft kunnen maken.

We beginnen maar met een wat wisselvallig puntje: de graphics. De auto’s zien er goed uit, de animaties ook en de schade is realistisch. Helaas wordt het allemaal wat minder als je je gaat focussen op de andere objecten. Het wegdek heeft weinig textuur en de mensen aan de zijlijn lijken bijna 2d-poppetjes. Je ziet duidelijk dat dit niet de focus was, maar het zorgt helaas wel voor een net iets mindere visuele ervaring. Is dit erg? Niet echt, want vaak ga je te snel of is het te hectisch om er op te letten.

De gameplay is zoals de oude klassiekers, maar dan een stuk verbeterd. In de meeste races gaat het vooral om als eerste finishen. Maar om dit voor elkaar te krijgen, zul je fysiek moeten worden. Je beukt auto’s van de baan, drift door bochten en komt in kettingbotsingen terecht. Dit allemaal terwijl je ook nog op je rijtechniek moet letten die flink verslechtert naarmate je auto meer schade heeft. Je verkeerd continu in een staat van paraatheid, want hoe goed het ook lijkt te gaan, er is altijd de kans dat er ineens een auto achterop je knalt.

Iets wat ook erg aan de beleving bijdraagt zijn de computergestuurde vijanden die je geen centimeter ruimte gunnen. Je hebt een vrij ruime keuze aan moeilijkheids-niveaus, waarbij de moeilijkere natuurlijk betere beloningen geven. Maar wat je ook kiest, de vijanden zullen altijd menselijk aanvoelen. De lompe wagens duwen je liever van de baan, terwijl de snelle kleintjes stiekem de binnenbocht inschieten. Tevens zullen ze ook elkaar te lijf gaan, waardoor je het gevoel hebt deel te zijn van iets groters, in plaats van het middelpunt van de aandacht. Is zelfs de moeilijkste optie te makkelijk voor je, probeer het dan eens online, waar je het op kunt nemen tegen spelers van over de hele wereld.

Verder zijn er nog kleine dingetjes die Wreckfest erg goed doet. Zo is de muziek die bestaat uit een combinatie van punk, rock en metal een perfecte aanvulling voor de vurige races. Ook is het aanpassen van je wagens uitgebreid genoeg zonder overweldigend over te komen. Je voelt daarnaast echt het verschil bij het rijden als je bijvoorbeeld een zware bumper op je voertuig zet. Een ander punt dat we willen aanhalen zijn de verfrissende demolition derby’s, waarbij het de bedoeling is elkaar tot schroot te beuken. Er is hier geen sprake van een finish, maar je moet gewoon als laatste overblijven.

Wreckfest heeft verder volledige ondersteuning voor modificaties die spelers maken doormiddel van Steam Workshop. Hierdoor kun je altijd nieuwe wagens, racebanen en andere aspecten inladen om het spel verfrissend te houden. Dit is zeker na een tijdje een gewenste toevoeging, omdat de circuits na een aantal herhalingen toch wel wat saai en voorspelbaar worden. Helaas zullen console-bezitters niets van dit voordeel merken, aangezien daar geen mod-support voor is.

Al met al is het een perfecte terugkeer van een genre dat vrij dood leek te zijn. Na vier jaar van onzekerheid of het spel überhaupt wat werd, is er een prachtig product uitgekomen. De adrenaline en hectiek van Wreckfest zijn bijna ongekend en de verschillende soorten races houdt het lekker verfrissend. De modificatie-opties, muziek en computergestuurde tegenstanders zijn allemaal goed uitgewerkt. Als de graphics nog iets beter waren en er iets meer variatie zat in de verschillende ciruits, konden we het spel een perfecte score geven, maar nog steeds verdient het alle lof.