Doorgaan naar artikel
Hannah
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

Charlotte Rampling is de reden om deze film te gaan kijken. Ze weet de rol van Hannah met overtuiging en veel gevoel te vertolken. Verder is er eigenlijk niet veel te beleven, waardoor het alleen voor liefhebbers van dit type film interessant is.

Wanneer de man van Hannah (Charlotte Rampling, Red Sparrow, Dexter, Broadchurch) in de laatste fase van haar leven in de gevangenis belandt, heeft dit vanzelfsprekend een grote impact. Hoe ga je om met dit verlies, terwijl ook het dagelijks leven gewoon doorgaat? In de film Hannah, van regisseur Andrea Pallaoro (Medeas), zien we hoe het hoofdpersonage met dezelfde naam dit verwerkt.

Charlotte Rampling maakt indruk als de ongelukkige Hannah. Ze weet je als kijker te raken door met weinig woorden, maar met een sterke mimiek en lichaamshouding haar gevoelens duidelijk te maken. Dat is een knappe prestatie, gezien de film voornamelijk alledaagse dingen behandelt zoals het werk, reizen met de metro, de toneelclub en de relatie met haar man en zoon. Met de laatste onderhoudt Hannah een moeizame verstandhouding, waarvan we helaas niet te weten komen waardoor dit komt.

Foto: Imagine

Zoals je uit bovenstaande op kunt maken is Hannah een allesbehalve spectaculaire film. Het is een portret van een vrouw die haar man verliest en daarmee een stuk houvast. Dat maakt de film ook zeker niet voor iedereen geschikt. Er gebeurt vrij weinig en daardoor is het zelfs met een relatief korte speelduur van honderd minuten een lange zit.

Cinematografisch is Hannah redelijk interessant. Er wordt veel gebruikgemaakt van een stilstaande camera en dat levert mooie plaatjes op. Het houdt daarnaast in dat personages regelmatig buiten beeld komen. Het sterkst komt dit naar voren bij eens scene met een ruziënd stel in de metro, waarbij we alleen de vrouw zien schreeuwen. Hoe haar vriend eruitziet mogen we zelf invullen en dat maakt dat je geboeid blijft zitten kijken.

Het is lastig om een oordeel te geven over Hannah. Charlotte Rampling zet een puike prestatie neer als het hoofdpersonage van de film en weet haar rol met overtuiging te brengen. Verder gebeurt er, ondanks de prima cinematografie, eigenlijk te weinig om de volle honderd minuten geboeid te blijven. Dat maakt Hannah alleen een aanrader, wanneer je heel erg van dit type film houdt. Voor andere kijkers is het simpelweg niet toegankelijk genoeg.