review
A Quiet Place

De meeste mensen zullen John Krasinski kennen als Jim uit de Amerikaanse versie van The Office. Bij alleen acteren houdt hij het niet, want naast dat hij de hoofdrol speelt in A Quiet Place, neemt hij ook nog eens plaats in de regisseursstoel. Zijn idee klinkt meteen origineel: een thriller waarin amper gesproken wordt. Maar met een origineel idee ben je er nog niet. Gelukkig is de film als geheel erg geslaagd.

Krasinski neemt de rol in van Lee, de vader van het gezin waar het allemaal om draait. Hij wordt bijgestaan door de onwijs talentvolle Emily Blunt (The Devil Wears Prada, Sicario) die als moeder Evelyn speelt. De kinderen Regan en Marcus worden gespeeld door Millicent Simmonds en Noah Jupe. In een post-apocalyptische wereld moet dit gezin zien te overleven. De moeilijkheid zit ‘m in het feit dat er vele monsters ronddwalen die op het eerste het beste geluid afkomen. Praten, auto rijden, de wasmachine aanzetten of tv kijken is dus allemaal niet mogelijk. Een klein voordeel is dat het hele gezin gebarentaal kent, omdat Regan doof is.

Foto: Universal Pictures

Aangezien er amper geluid voorkomt in de film, zet het meteen een gespannen sfeer neer. Je zit de hele tijd op het puntje van de bank omdat je weet dat ieder geluid dat de familie maakt, fataal kan zijn. Deze spanning wordt de gehele negentig minuten in stand gehouden en dat is erg knap voor een thriller. A Quiet Place weet ook precies op de juiste momenten de spanning tot een climax te laten komen en je eens flink te laten schrikken. De muziek complementeert de stilte alleen maar en weet erg kundig nooit de stilte volledig te verbreken.

Een nadeel dat wel op de loer ligt, is dat er geen fatsoenlijk verhaal overgebracht kan worden omdat er niet gepraat wordt. Gelukkig is dit niet het geval en zetten alle vier de hoofdrolspelers een onwijs goede acteerprestatie neer. Zodra het einde aanbreekt, weet je precies de persoonlijkheden van de gezinsleden en wat er allemaal in ze omgaat. Iets wat we in veel films zien, is dat de dood van een dierbare onrealistisch snel verwerkt wordt. The Quiet Place doet dit anders en weet tussen de thriller-momenten een waar drama en persoonlijke gevoelens neer te zetten.

Foto: Universal Pictures

Helaas zijn er ook een paar minpunten volgens ons. Zo is het einde niet heel tof; deze is namelijk niet gesloten noch open. Je weet ongeveer wat er na de aftiteling gaat gebeuren, maar dat past niet echt bij de rest van de film. Daarnaast bungelt A Quiet Place tussen de drama- en thriller-genres. Het wil allebei net iets te veel zijn, waardoor het in beide gevallen niet tot hun volle potentie komt.

Ondanks bovenstaande nadelen kunnen wij niet anders dan A Quiet Place aan iedereen aanraden. Door het originele concept van een film waarin niet gepraat mag worden, in combinatie met een goede uitwerking, uitmuntend acteerwerk en een mooi verhaal, zul je je deze film nog wel een tijdje herinneren.