review
Psychedelica of the Black Butterfly

Psychedelica of the Black Butterfly is een game die huishoort in het wat ongewone genre van de visual novel. Deze categorie kenmerkt zich als een interactief verhaal wat verwerkt is in een game. Veelal zijn er lange stukken tekst die ondersteund worden door visuele afbeeldingen en soms ook animaties. Hoewel het genre niet heel populair is, bevat het vaak wel games met de allersterkste verhalen. Of deze game ook in dat rijtje thuishoort, lees je in deze review.

Een jonge vrouw wordt wakker in een landhuis zonder van herinneringen wie ze is of waar ze vandaan komt. Al vrij snel komt ze erachter dat het wemelt van de monsters en wordt ze gered door een jongeman, genaamd Hikage. Net zoals onze vrouwelijke protagonist die Benyuri heet, heeft hij geen herinneringen. Niet veel later ontmoeten ze drie andere mannen, Yamamato, Kagiha en Karasuba die in precies hetzelfde schuitje te zitten. De groep komt erachter dat ze de opdracht hebben gekregen om een caleidoscoop in elkaar te zetten. De onderdelen ervan kunnen verzameld worden door de monsters te verslaan die in de villa rondlopen. Dankzij hun fantasie zijn ze in staat om een pistool op te roepen en deze monsters een kopje kleiner te maken.

Op het eerste gezicht klinkt een caleidoscoop een beetje suf voor het plot, hoewel dit slechts een fractie van het verhaal is. De game vraagt zeker flink wat uren geduld voordat een dieper en interessanter plot blootgelegd wordt. Naarmate je vordert, krijgen de hoofdpersonen hun herinneringen terug die langzaam een grote tragedie onthullen met betrekking tot waardoor ze hier zijn beland. Het verhaal wordt dan ook niet lineair verteld, maar heeft verschillende verhaallijnen met fragmenten die in het verleden of de toekomst spelen. Ieder persoon heeft zijn eigen fragmenten, waardoor je ze langzaam beter leert kennen. De game heeft dan ook verschillende eindes. Een visual novel heeft weinig actie in de gameplay of grafische hoogstandjes, maar bewijst zich in het genre door een sterk verhaal. Voor Psychedelica of the Black Butterfly geldt dit ook: wanneer je de moeite neemt zul je een ijzersterk verhaal ervaren vol met plottwisten en de nodige tranen.

Echter is het ook een “otome game” met romantische elementen. Otome game betekent letterlijk vertaald “meisjesgame” en typeert zich met een vrouwelijke hoofdpersoon die vaak een romantische relatie ontwikkelt. Gelukkig blijft het stuk romantiek onschuldig en wordt het niet vunzig, maar toch kan menig speler zich ongemakkelijk gaan voelen aangezien niet iedereen van romantiek houdt. Het is typische romance die je tegenkomt in de Japanse games, manga en anime: plotseling zijn gezichten enkele centimeters van elkaar en kruisen de ogen elkaar. Dit wordt beantwoord met blozende gezichten, waarbij de personages ongemakkelijk aangeven enkel vrienden te zijn. Niet iedereen zal ervan houden, maar als je warm wordt van onschuldige liefde is het perfect.

Verder kent de game weinig tot geen gameplay, wat redelijk te verwachten is bij dit genre. Er is een korte minigame waarbij je op zwarte vlinders moet schieten, wat een beetje barbaars voelt om te doen. De minigame voegt jammer genoeg weinig toe aan de spannende momenten die men probeert te creëren. Ook is het erg jammer dat er verder niets aan gameplay aanwezig is en dat het voornamelijk een groot verhalend blijkt stuk te zijn. Hoewel visual novels vaak gefocust op het verhaal zijn, hoeft dit niet te betekenen dat er geen afwisseling van andere elementen kan zijn. Een voorbeeld is de Zero Escape-serie, die dit combineert met puzzels en het maken van keuzes. De toevoeging van puzzelelementen was erg welkom geweest in Psychedelica of the Black Butterfly omdat dit het mysterieuze karakter van de game had kunnen versterken.

Op grafisch gebied bestaat het spel vooral uit statische beelden met soms een kleine animatie. Er is zijn vooral veel illustratieve beelden waar de hoofdpersonen erg gedetailleerd worden uitgelicht. Daardoor vergt de game soms wel wat verbeeldingskracht van de speler om het verhaal tot zijn recht te laten komen. De belangrijkste scènes hebben wel beelden en de personages hebben verschillende gezichtsuitdrukkingen die veranderen. Door het gebrek van animaties lijkt het niet heel bijzonder, waardoor de game absoluut niet geschikt is voor spelers die niet graag lezen.

Ondanks het moeilijke genre is Psychedelica of the Black Butterfly wel een verborgen pareltje die te weinig aandacht krijgt. Een kleine kanttekening hierbij is dat de stijl en gameplay wel moeten bevallen. De game komt niet helemaal tot zijn recht door een vreemde keuze voor een minigame, terwijl dit op een veel interessante manier opgelost had kunnen worden. Ook het romantische aspect is iets wat niet iedereen leuk zal vinden. Wel wordt de geduldige lezer beloont met een emotioneel sterk verhaal en interessante personages.

Psychedelica of the Black Butterfly is voor deze review op pc gespeeld. De game is beschikbaar op pc en PlayStation Vita.