review
Octahedron: Transfixed Edition

We kunnen het je niet kwalijk nemen als je nog nooit van Octahedron hebt gehoord. De game verscheen begin vorig jaar voor de PlayStation 4, Xbox One en pc met dank aan het Square Enix Collective dat Indie-ontwikkelaars een handje helpt. Nu is de Octahedron: Transfixed Edition verschenen voor de Nintendo Switch. Toch nog even kijken of deze met neon overladen titel de moeite waard is.

Op het eerste gezicht is het makkelijk te zeggen dat Octahedron simpelweg een platformer is. Echter zul je dan al snel bedrogen uitkomen. Het is wel een platformer, maar er gebeurt zo ontzettend veel om je heen, dat je soms echt moet puzzelen om erachter te komen hoe je van punt A naar B komt.

De essentie van de gameplay is dat je kan lopen en springen om van platform naar platform te gaan. Ook kun je maximaal twee keer een klein platformpje onder je voeten creëren. Dit platform beweegt met je mee, maar verdwijnt ook weer na een paar seconden. Raak je de vaste grond aan, dan kan je weer nieuwe gaan maken. Dit is een zeer interessant en leuk uitgewerkt concept en is vooral in het begin even wennen.

Echter blijft Octahedron nooit lang hetzelfde. Meen je gewend te zijn aan de systemen van het spel, dan gooit het weer een nieuwe op je af om te gaan leren. Zo kan je op een gegeven moment ook door buizen getransporteerd worden, of vind je een soort energiestralen die je steeds weer nieuwe platformen laten maken als je er doorheen gaat. Zodoende moet je soms goed nadenken over alles om je heen en danst Octahedron als het ware continu over de grens tussen puzzelgame en platformer.

Ook moet je doodgaan zo snel mogelijk gaan accepteren als realiteit. De game blijft vooral een leerproces en regelmatig doodgaan is hier een belangrijk onderdeel van. Je wordt dan teruggebracht naar het laatste checkpoint, dus je hoeft nooit bang te zijn om hele lange stukken opnieuw te hoeven spelen. Dit houdt het tempo ook lekker hoog en vooral de dynamiek is hierdoor fijn: je komt een nieuw stuk van een level tegen, probeert aan de andere kant te geraken en dit duurt nooit langer dan een paar minuutjes, zelfs al ga je dood en lijkt het in het begin niet te doen. Je kan weliswaar flink gefrustreerd raken af en toe, maar al snel ben je bij een nieuw onderdeel van een level met nieuwe uitdagingen en dat houdt de gameplay erg fris.

De visuele neon-stijl gecombineerd met de muziek en de dynamische gameplay houden het spel continu interessant. Mocht je de game even weggelegd hebben en later weer oppakken, wat natuurlijk vooral met de Switch veel het geval zal zijn, dan zit je er ook meteen weer in. Dit maakt Octahedron: Transfixed Edition tot een uitermate interessante game die op de Nintendo Switch geweldig tot zijn recht komt.

Octahedron: Transfixed Edition is voor deze review gespeeld op de Nintendo Switch. Octahedron is beschikbaar op de PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.