review
Eastshade

Wat nou als je een RPG neemt in een fantasievolle open wereld. De inwoners van deze wereld zijn antropomorfe dieren die gewoon Engels praten. In plaats van dat je monsters bevecht en zo ervaringspunten opdoet, schilder je. Laat ons je meenemen naar de wereld van Eastshade.

Eastshade draait om het vervullen van de laatste wens van je moeder. Ze wil dat je op reis gaat naar het prachtige Eastshade en daar een aantal bijzondere plekken schildert. Dit zal je gedurende het spel beetje bij beetje doen, maar je zal onderweg vooral bijzondere inwoners ontmoeten. Vaak gaan de wezens gepaard met een quest. Soms is dit zo eenvoudig als de beruchte ‘fetch-quest’, een quest waar je simpelweg als taak hebt om X hoeveelheid van een materiaal te verzamelen. Soms moet je echter echt op onderzoek uitgaan of met mensen praten.

Iets te vaak heb je een game waarvan de makers besluiten de gevechten en de actie eruit te halen, maar vergeten ze er iets voor in de plaats te stoppen. Dan krijg je een soort loop-simulator. Die games kunnen best leuk zijn, maar ze zijn dat lang niet altijd. Gelukkig zit er bij Eastshade genoeg gameplay om het interessant te houden. Je gaat op avontuur, praat met mensen en maakt een boel beslissingen. Je vindt een persoon die met zijn hoofd vastzit in een pot en een van de inwoners denkt dat hij zijn familie slecht behandelt. Geloof je de roddels en ga je naar de politie, of ga je zelf actie ondernemen, of help je de man gewoon?

Het enige dat lastig is, is dat je je bij sommige quests afvraagt of je acties nou echt impact hebben gehad. Soms zie je de gevolgen van je handelingen, maar soms ook niet. Sterker nog, in een paar gevallen merkten we direct dat onze keuzes niets uit hadden gemaakt.

Maar dat mag de pret niet drukken, want we genieten van onze tijd in het wonderschone land dat Eastshade heet. Het is een echt avontuur waarbij je alles rustig tot je moet nemen. Stop af en toe even met lopen, kijk om je heen naar het prachtige landschap, of geniet van een onschuldig gesprek met een buur. Eastshade is geen game voor de persoon die druk alle opdrachten wil voltooien en verder wil gaan.

Oké oké, als je nu nog steeds enige vorm van interesse hebt voor Eastshade, dan vraag je je vast af hoe het schilderen werkt. Je moet niet daadwerkelijk verven met je muis en toetsenbord, maar je moet meer een soort camera richten en het plaatje wordt automatisch voor je geschilderd, mits je aan de eisen voldoet. Zo zal je een doek nodig hebben, maar ook inspiratie. Inspiratie is een beetje de vervanging voor ervaringspunten. Als je handelingen voltooit, krijg je inspiratie. Eén inspiratiepunt leidt tot één schilderij.

Zodoende wandel, praat en schilder je je een weg door een echte RPG. Een RPG zonder actie, maar het een walking-simulator noemen zou liegen zijn. Het wandelen wordt af en toe verstoord door de nodige technische problemen. De framerate zakt soms aanzienlijk zonder duidelijke reden, onafhankelijk van de kwaliteit van de pc of de instellingen binnen het spel. Ook crasht het spel af en toe, maar gelukkig gebeurde dit ons niet al te vaak.

Eastshade is een zeer bijzondere ervaring die echt het proberen waard is. Je gelooft niet hoe charmerend de inwoners van het land zijn, tot je zelf met ze praat. Je gelooft niet hoe waardevol de gameplay is, zonder het zelf te proberen. Je gelooft niet hoe betoverend het landschap is, tot je er zelf doorheen loopt om de perfecte invalshoek te vinden. De technische problemen zijn jammer, maar verderven de pret zeker niet.

Eastshade is voor deze review gespeeld op pc. De game is momenteel alleen beschikbaar op dit platform, maar verschijnt later op consoles.