review
Fimbul

Wij zijn fans van Noorse mythologie. Vorig jaar hebben we daar natuurlijk de perfecte game voor gekregen, God of War. Toch, hoe meer games zich afspelen in de Noorse mythologie, hoe beter. Vervolgens hoor je dat Fimbul over brute, gewelddadige gevechten gaat en het verhaal wordt verteld aan de hand van comic-panels. Hoe kan je nu niet enthousiast worden?!

Zo snel als een Viking zijn grote hoorn met bier opdrinkt, zo snel verdween ons enthousiasme. Alhoewel het teleurstellend is, is het nét niet zo teleurstellend als Ragnarok, het einde der tijden. Geheel toevallig is dit het onderwerp van het spel en is het aan de speler om ten eerste wraak te nemen op zijn broer en ten tweede het einde der tijden te voorkomen. Het grootste gedeelte van de gameplay bestaat uit het doorlopen van redelijk lineaire paden, waarbij je nooit echt het gevoel hebt in een wereld te zijn die open is voor avontuur. Dat is niet erg, als de gameplay verder leuk is. Helaas zijn hier genoeg problemen te vinden.

De gevechten zijn in het begin verrassend interessant. Op Souls-achtige wijze moet je slaan en ontwijken en je kan nog speciale vaardigheden gebruiken, maar al heel snel blijkt dat dat alles is dat het spel te bieden heeft. Het eerste gevecht voelt vrijwel hetzelfde aan als een gevecht dat na twee uur plaatsvindt. Elk gevecht, inclusief die tegen zogenaamd gevaarlijke eindbazen, is op dezelfde manier te behalen.

Dat de gevechten saai zijn, is nog relatief positief. Erg vervelend wordt het pas als de framerate te laag is, wat vrijwel altijd het geval is op de Nintendo Switch (en naar verluidt ook op andere platformen, maar daar kunnen we momenteel niet over oordelen). Een actievol spel waarbij aanvallen ontwijken een grote rol speelt, dat is natuurlijk wel héél irritant om te spelen met zo’n twintig FPS (frames per seconde). Verder ziet het er ook gewoon uit alsof het continu hapert en dat is jammer.

Het stijltje van de game is verder leuk, maar het is onmogelijk om er van te genieten als de gameplay en de technische aspecten van de game niet op orde zijn. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het grote aantal bugs die hinderlijk zijn voor de ervaring van de speler. Erg jammer, want de setting mag er zeker wezen.

Fimbul deed ons even geloven dat we Vikingen waren die met zwaard en bijl op een boot stapten om schatten te zoeken en onze aartsvijanden in elkaar te hakken. Na vijf minuten spelen voelde het echter alsof we kleuters waren die met goedkope kostuums in een babybadje zaten te spelen.

Fimbul is voor deze review gespeeld op de Nintendo Switch. De game is beschikbaar op PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.