review
The Division 2

De laatste tijd zien we veel games die het live service-model gebruiken. Oftewel games die langere tijd ondersteund worden middels content-updates en andere toevoegingen. Helaas blijkt dat nog vaak lastig en resulteert het in spellen die niet compleet aanvoelen als ze uitkomen. Zo voelde Anthem erg gehaast en was ontbrak er bij Fallout 76 te veel om het echt leuk te hebben. Wij hielden ons hart dus vast voor The Division 2. Gelukkig bewijst die dat het ook wel kan werken.

Een paar weken geleden plaatste wij onze review in progress. Hierin waren we gematigd enthousiast over de graphics en vonden we de wereld heerlijk levendig aanvoelen. Daarnaast was het verhaal wat karig en de loot zowel interessant als soms betekenisloos. We waren ook te spreken over de missies die zich op vele gevarieerde locaties afspeelden, waardoor het altijd verfrissend voelde. Over het algemeen waren we dus blij verrast met The Division 2, al waren er nog wel wat minpuntjes te bekennen. Gelukkig blijkt dat het spel alleen maar leuker wordt naarmate je vordert.

Een van onze grootste kritiekpunten was namelijk dat alles soms toch wel herhalend overkwam en normaal wordt dat in games alleen maar erger, maar bij deze game wordt het juist minder. Dit komt doordat de loot steeds interessanter en beter wordt en de vijanden worden ook steeds leuker. Aan het einde van het spel komt er zelfs een geheel nieuwe factie in het spel, waardoor alle bekende missielocaties overhoop worden gegooid en weer als nieuw aanvoelen. Daarnaast krijg je als je het maximale level behaald de keuze uit drie specialisaties met ieder weer verschillende vaardigheidsbomen. Je blijft maar bezig en dat iets wat een live service juist moet bieden.

Iets anders dat de endgame biedt zijn world tiers. Deze bepalen hoe goed de vijanden zijn en welke loot je kunt krijgen. Door missies te spelen en betere loot te verzamelen, vorder je door de world tiers, waardoor je nog een reden hebt om te blijven spelen. Binnenkort komen er alweer nieuwe world tiers en zal zelfs de eerste raid verschijnen. Dit is een soort grote missie die je met z´n achten zult kunnen volbrengen. Een erg uitgebreide game wordt hierdoor zelfs nog uitgebreider.

Maar er is nog meer te doen in The Division 2: Dark Zones en multiplayer. Eerstgenoemde zijn zones waar medespelers rondzwerven en je elkaar ook aan kunt vallen. Er is altijd een strijd gaande om de beste loot te verzamelen en ieders kracht wordt aan elkaar gelijkgesteld. Hierdoor komt het neer op pure skills en zal de beste speler ook de beste loot krijgen. Er zijn drie van deze Dark Zones en ze voelen allemaal anders en divers. De ene is wat opener terwijl de ander juist dichtgebouwd is. Het is een erg leuke afwisseling als je even wat anders wil dan de normale missies.

Daarnaast heb je dan nog de multiplayermodi: domination en skirmish. Eerstgenoemde is een modus zoals we die kennen uit vele games waarbij er twee teams van vier Division-agenten tegen elkaar strijden om drie tactische plekken te veroveren. Iedere plek levert punten op en het team dat als eerste een bepaalde hoeveelheid punten heeft, wint. Bij skirmish gaat het vooral om dat je tactisch bent en je vijanden uitschakelt. Beide modi zijn leuk, maar vrij standaard en we hebben dit ook niet veel gespeeld. Niet omdat het slecht is, maar omdat de rest van The Division 2 gewoon zo ontzettend leuk is.

Concluderend kunnen we zeggen dat The Division 2 erg geslaagd is. Naarmate je door het spel vordert, wordt het alleen maar leuker door de nieuwe vijanden, steeds interessantere loot en alles wat er te doen valt. Het feit dat de game nog lange tijd ondersteund zal worden met nieuwe content, maakt het alleen nog maar beter. Soms zijn er wel schoonheidsfoutjes te ontdekken en de herhaling slaat toch wel eens toe, maar dat doet niet veel af aan de algemene positieve ervaring.

Voor deze review speelden we The Division 2 op pc. Het spel is verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.