Doorgaan naar artikel
Wij mochten naar Duitsland voor Essen Spiel!
Arran Winmai
Arran Winmai
Algemeen manager
Profiel

Met een grote glimlach stapte ik donderdagochtend 24 oktober om drie voor zeven ’s ochtends in de trein. Zelfs de duistere ochtendlucht kon mijn enthousiasme niet doven. Ik ging namelijk naar Essen Spiel! Dat is de grootste bordspelbeurs van Europa en het duurt een volle vier dagen. Een weekje eerder downloadde ik Event Badger, een soort Tinder voor bordspellen. Ik wist precies welke spellen ik wilde bezoeken en waar die gevonden konden worden. Maar er waren zoveel spellen, en maar vier dagen de tijd…

Dit was mijn eerste keer met een perspas, maar ik was er al tweemaal eerder geweest. Ik was daarom voorbereid op de aanzienlijke omvang van de beurs. Toch blijft het verbluffend. De Messe bestaat uit negen hallen en zes daarvan waren volop in gebruik. Elke hal is de grootte van een gemiddelde supermarkt en het is absoluut mogelijk erin te verdwalen. Maar er waren er dus zes! En ze stonden allemaal bomvol met bordspellen, mooi uitgestald op tafels. Als iets je aandacht trok kon je aanschuiven. Dan komt iemand met een vriendelijke lach het spel uitleggen en kan je, mits er genoeg medespelers zijn, aan de slag. En er zijn altijd genoeg medespelers. Het 3D-bord en de mooie meeples van Yggdrasil Chronicles wist mijn aandacht als eerste te vangen, dus dat was het eerste spel dat ik heb gespeeld op Spiel.

Over meeples gesproken, het is duidelijk dat deze houten mannetjes een zeker eerbetoon krijgen op de conventie. Er waren peper- en zoutvaten te koop in de vorm van deze speelstukken, houten klokken, en nog veel meer. Een van de nieuwe spellen, Save the Meeples, was zelfs uitstekende satire waarin spelers onschuldige meeples moesten redden van hebberige bordspelmakers die ze wil gebruiken voor hun creaties. Dit werd nog extra grappig omdat het spel zelf natuurlijk ook gewoon gebruik maakt van deze speelstukken. Save the Meeples is trouwens een absolute aanrader voor mensen die houden van wat tactisch denkwerk in een grappig jasje.

Het enige waar meer van aanwezig was dan bordspellen, is mensen. Games van bekende makers, of waar hoge verwachtingen voor waren voordat Spiel begon hadden daarom best wat wachttijd. Voor sommige spellen moest je een reservering maken om het te kunnen spelen. Gelukkig was er, net zoals elk jaar, een Catan-ruilspel dat bezoekers konden spelen terwijl ze aan het wachten waren. Het spel begon zodra je van een reizende Catan-handelaar een stickervel en een badge (ook een sticker) kreeg. Vanaf dat moment weet iedereen dat je meedoet. Het doel is om jouw grondstofstickers te ruilen met anderen tot je een van elke grondstof hebt. Als dat is gelukt kan een formulier ingeleverd worden voor een loting met leuke prijzen. Bovendien was de Vlaamse uitgever Game Brewer slim genoeg om fans twee gratis biertjes te geven bij aankoop van een van hun bordspellen. Dat maakte het wachten wat aangenamer.

Essen Spiel is ook een uitstekende plek om met bordspel-liefhebbers te praten. Iedereen die daar aanwezig is heeft wel iets met spellen, anders zouden ze er niet zijn. Het toppunt hiervan is dat de makers van veel van de games aanwezig waren. Ik heb uren gepraat met Cornelius, de maker van Uprising: Curse of the Last Emperor. Hij vertelde over hoe het spel voortkwam uit een van zijn rpg-campagnes. Ook liet hij weten dat hij ervoor heeft gekozen mooie standees te gebruiken in plaats van miniaturen, omdat miniaturen er steeds meer zijn en hij een beetje plastic-moe is. Een gevoel dat andere fans misschien ook wel kennen. Dan van Chai vertelde vol passie over hoe hij en zijn vrouw samen het spel gemaakt hadden en wees met een brede grijns aan op welke mensen de afbeeldingen op de kaarten gebaseerd waren. “Kijk, dat is mijn moeder. En deze persoon lijkt op Iroh van The Last Airbender!” Toen ik vertelde dat ik over bordspellen schrijf, kreeg ik zelfs ter plekke een uitbreiding van Hero Realms van Debbie bij de White Wizard Games-stand. Leuke jongens, die bordspelmakers en uitgevers.

Ook zijn er games te spelen die nog niet uit zijn. Ik had het eerder al over Uprising. Voor dat spel lanceert in maart de Kickstarter-campagne. Ook kreeg ik de kans Namiji te spelen. Voor liefhebbers die wel eens een project backen, is een evenement als deze dus een uitstekende plek om iets uit te proberen voor je er geld naar gooit! Bovendien lagen er spellen in de schappen die nog niet beschikbaar zijn in de winkels. Zo vond ik een kopie van Vast: The Mysterious Manor, een spel die ik nog moet ontvangen van Kickstarter.

Essen Spiel

En denk maar niet dat het speelplezier voorbij is als om zeven uur ’s avonds de deuren sluiten en iedereen de hallen moeten verlaten. Er zijn genoeg evenementen door uitgevers georganiseerd voor de avonden en nachten. Mijn kamergenoot ging naar een gamenight van Pegasus. Helaas kon ik zelf geen kaartje bemachtigen. Wel ging ik een dag later met hem en wat wildvreemden uit eten, waarna we gezellig On the Underground: London/Berlin en Skytopia: In the Circle of Time gespeeld hebben. En wij waren verre van de enigen die wat spellen hadden uitgepakt in de hotellobby. Het is toch wel een mooi iets als zoveel mensen met dezelfde hobby zich op een plek verzamelen.

Er waren wel twee minpunten op Essen Spiel. De eerste was het eten. Er waren wel wat foodstands en een crêpe of braadworst op zijn tijd is best lekker, maar alles was erg duur. Bovendien was er niets gezonds aanwezig. Dat is voor een enkele dag, of zelfs een weekend geen probleem, maar vier dagen achter elkaar ongezond eten was mij toch wat veel. Mijn kamergenoot en ik gingen daarom elke dag door een winkelcentrum om ontbijt en lunch te regelen.

Essen Spiel

Het andere nadeel is dat veel van de spellen in het Duits waren. Dat was natuurlijk te verwachten, aangezien dat is waar het evenement zich plaatsvond, maar het is toch onprettig dat je soms echt even moet zoeken voor je een Engelse uitgave kan vinden om te kopen. Nog vervelender is het als er alleen Duitse versies zijn om uit te proberen. Ik keek bijvoorbeeld erg uit naar Set a Watch, maar die was helaas niet in het Engels te spelen. Voor veel bordspellen maakt dat niet uit, omdat die niet afhankelijk zijn van taal en in plaats daarvan gebruik maken van symbolen. Voor Set a Watch was dat helaas niet het geval.

Deze nadelen waren echter niets ten opzichte van de vele voordelen die het evenement te bieden had. Essen Spiel is een fantastische belevenis en het is eigenlijk een soort bordspel-Mekka waar Europese bordspel-liefhebbers minstens een keer in hun leven heen moeten. Al is het alleen maar om te zeggen dat je er geweest bent. Het speelplezier is haast eindeloos en als je denkt dat je op je vierde dag niets meer te doen hebt, heb je het mooi mis. Bovendien is het altijd mogelijk een dag- of weekendkaartje te kopen. Ik heb er weer eens van genoten en ik hoop dat het nog jaren blijft bestaan. Volgend jaar ben ik in ieder geval weer van de partij.