review
Disc Creatures

Was je vroeger ook zo’n fan van de oude Pokémon-games? Picorinne Soft is een studio bestaande uit twee broers: eentje maakt graag shmups en de ander besteedt liever zijn tijd aan ouderwetse RPG’s. De laatstgenoemde broer mist zeker weten de oude avonturen die we allemaal hebben beleefd in Pokémon, want hij heeft Disc Creatures gemaakt om dat gat te vullen.

Disc Creatures begint vrijwel precies als bijvoorbeeld Pokémon Yellow dat doet. Je krijgt een kleine introductie over de wereld waarin je belandt, je kiest een naam voor je poppetje en je begint in zijn kamer. Daarna steekt het ook de draak met sommige elementen, soms wat subtieler en soms wat overdrevener. Zo loop je je kamer uit en waar je van Pokémon gewend bent dat je moeder naar je toe komt om je een boel dingen te vertellen, zit ze nu aan de buis gekluisterd en is ze als gevolg daarvan niet aanspreekbaar.

In Disc Creatures word je een Disc Ranger, iemand die de vrede van de wereld bewaakt. In plaats van Pokémon verzamel je de data van allemaal wezentjes. Die data kan je vervolgens op een schijf branden en zo vecht je met kopieën van wezens tegen andere creaturen of mensen.

De gameplay is een beetje wat je ervan zou verwachten, maar heeft een extra laag. Alle bewegingen kosten energie en als deze energie op is, moet je die opladen. Dit kost een hele beurt en gedurende die beurt ben je veel kwetsbaarder voor vijandige aanvallen. Dit is iets waar je zelf voorzichtig mee om moet gaan, maar ook iets waar je gebruik van kan maken bij je tegenstanders.

Het grootste minpunt van Disc Creatures is hoe belangrijk de statistieken van je wezens zijn. Het voelt alsof verschillende soorten meenemen en verschillende aanvallen hebben die elkaar ondersteunen maar een klein deel uitmaakt van de sleutel tot succes. Het is veel belangrijker om veel te ‘grinden’, het herhaaldelijk voltooien van gevechten, om zo ervaringspunten te verdienen en in niveau te stijgen. Ook kan het vrij lastig zijn om nieuwe monsters te verzamelen. Je gooit geen Pokéballen, maar na een gevecht heb je kans om data te vinden. Dit kan soms best een paar keer duren voordat je het hebt, wat dit gevoel van de ‘grind’ weer enorm versterkt.

Door deze punten is Disc Creatures vooral leuk voor de mensen die graag tientallen uren bezig willen zijn met het verbeteren van hun line-up door simpele gevechten keer op keer opnieuw te doorlopen en het niet erg vinden om soms erg lang bezig te zijn met het vangen van nieuwe monsters. De wat minder serieuze Pokémon-fans die vooral spelen voor het ontdekken van de wereld en haar leuke monsters, zullen al snel ontmoedigd worden.

Dat betekent niet dat de wereld niet plezierig is om te ontdekken. Er zijn best wat leuke gebieden en vermakelijke dialogen, alhoewel dat wel een beetje van je perspectief afhangt. Het kan op sommige momenten ook wel een beetje als overdreven tegendraads aanvoelen, alsof Disc Creatures het stiekeme en stoute broertje van Pokémon wil zijn.

Al met al is Disc Creatures een prima ervaring, al is het wel erg niche. Het is alleen iets voor de mensen die de gouden eeuw van Pokémon-games missen en zelfs dan is het alleen voor de groep mensen onder hen die dolgraag willen grinden.

Disc Creatures is voor deze review gespeeld op de pc. De game is exclusief op dit platform beschikbaar.