review
Song of Horror Episode 1

We hebben inmiddels al vele horrorgames zien langskomen, sommigen met een unieke draai en anderen die wat minder origineel waren. Het is dan ook een flinke uitdaging voor ontwikkelaars om met een uniek concept te komen, zonder dat we de zoveelste zombie-uitbraak of eeuwenoud spookverhaal tegen komen. Dit gold ook voor ontwikkelaar Protocol Games, die hard heeft gewerkt om haar nieuwe titel Song of Horror uit te brengen tijdens het meest toepasselijke evenement: Halloween. Song of Horror is een unieke horroravontuur met een onvoorspelbare AI die op de acties van de speler anticipeert, aldus de beschrijving. We gingen aan de slag met de eerste aflevering en vertellen je alles over ons avontuur in deze review.

Wanneer een game het woord AI, ofwel artificiële intelligentie, in de beschrijving bevat, wordt onze nieuwsgierigheid net wat extra geprikkeld. Het is een aspect wat veel verschillende vormen in games kan aannemen. Voorheen zagen we vooral een implementatie van computergestuurde gebruikers, denk aan Mario Kart tegen de computer. Ook strategiegames maken hier veelal gebruik van in verschillende graden van moeilijkheid, zoals Starcraft en Civilization. Recentelijk wordt de AI steeds vaker ingezet om te leren van de speler en de acties van de computer onvoorspelbaar te maken. Dit zagen we eerder al in Hello Neighbor en nu komen we het ook tegen in Song of Horror.

Of we dit echt duidelijk terugzien in de game, is iets wat we in het midden moeten laten, want het is lastig om te meten. Daarnaast hebben we te maken met een echte horrorgame, waar we onszelf in de sfeer willen laten onderdompelen. Dat is iets wat al vrij snel lukt. De episode introduceert ons aan Daniel Noyer die eropuit gestuurd wordt om schrijver Sebastian P. Husher te zoeken, die al dagen niet meer gezien is. Daniel gaat op onderzoek uit in het landhuis van Husher, waar een mysterieus muziekje hem leidt naar een donkere deur. Natuurlijk is de nieuwsgierigheid te groot en Daniel verdwijnt samen met de deur in de duisternis.

Vanaf dit punt wordt de game erg interessant. We krijgen namelijk de keuze uit een aantal speelbare personages die op zoek moeten gaan naar Daniel en Husher. Ieder persoon heeft een achtergrondverhaal en een connectie met de hoofdpersonages. Wanneer iemand tijdens de game sterft, is dit permanent en kun je alleen verdergaan met de overgeblevenen. Of de permadeath geldt voor de opvolgende episodes is nog niet duidelijk en evenmin of we later nieuwe personages geïntroduceerd krijgen. Een ander opvallend punt is de stand van de camera’s in de gameplay. Vaak zijn we gewend om in first- of third-person-modus te spelen, maar in Song of Horror is de camera vaak in een vaste hoek gepositioneerd of juist van voren. Dat klinkt in eerste instantie voor een horrorgame vrij tam, maar het is zodanig goed uitgewerkt dat het net zo spannend blijft. Bovendien zorgt dit voor scenario’s waar je iets engs denkt te zien in de hoek van je scherm, maar het niet zeker weet.

De ontwikkelaars zijn er erg goed in geslaagd om een zenuwslopende sfeer te creëren die de speler op het puntje van zijn of haar stoel houdt. De gameplay draait voornamelijk om exploratie en het oplossen van puzzels, maar er ligt constant gevaar op de loer. Echt een actiegame is het niet te noemen, maar toch zijn er momenten waarop je moet rennen en verbergen voor de onverklaarbare vijand. Bovendien worden verschillende elementen geïntroduceerd die de speler vraagt oplettend te zijn. Een voorbeeld is het luisteren naar de deur om te horen of er iets gevaarlijks aan de andere kant zit. Het zou zomaar kunnen dat je dit in een onoplettend moment vergeet, wat resulteert in de permanente dood. Dit gevaar is er niet constant, wat dus de nodige concentratie vergt. Op die manier zien we dan ook de AI terugkomen, wat al eerder vermeld werd.

Song of Horror Episode 1 is een van de betere horrorgames die ons erg positief weet te verassen. Hoewel het verhaal geen bijzondere wendingen onthuld, is het vooral de unieke gameplay die de speler weet te vermaken. De sfeer wordt erg goed neergezet door de duistere omgeving en de bijzondere camerahoeken waarmee gespeeld wordt. Maar bovenal is het constante gevaar dat erg onvoorspelbaar is, hetgeen wat de spanning vasthoudt. De eerste aflevering is ongeveer goed voor twee uur vermaak, wat we kunnen verwachten van een episodische horrorserie. Echter, weet de game zo een goede indruk achter te laten, dat we niet kunnen wachten tot het volgende deel.