Doorgaan naar artikel
Into The Dark: The Body
Britt Luttik
Britt Luttik
Algemeen manager
Profiel

Conclusie

Into The Dark: The Body is de eerste aflevering uit de serie en zorgt voor een avond prima vermaak, maar weet geen spetterende indruk achter te laten.

Voor de horrorliefhebber is er sinds kort een nieuwe streamingdienst die het uitproberen waard is: Horrify. De dienst biedt hetzelfde concept zoals Netflix en Amazon Prime Video aan, maar dan volledig gevuld met horrors uit elke categorie. Daartussen zit ook Into The Dark, een serie bestaande uit speelfilms. Iedere aflevering bevat een nieuw verhaal met andere personages. Wij bekeken de allereerste episode uit seizoen 1, Into The Dark: The Body. Je lees onze indruk in deze review.

We hebben talloze series en films voorbijkomen, maar Into The Dark is een verfrissend concept, omdat het eigenlijk van beide werelden wat bevat. Of we in de volgende aflevering personages of gedeelten van het verhaal gaan tegenkomen zal nog een verassing zijn, aangezien we bij het eerste deel zijn. The Body introduceert ons aan huurmoordenaar Wilkes (Tom Bateman, Murder On the Orient Express) die zojuist de klus geklaard heeft en alleen nog het lichaam hoeft op te ruimen. Wilkes heeft de meest toepasselijke datum gekozen om dit te doen, namelijk tijdens Halloween. Terwijl hij het lichaam, verborgen in een rol plastic, probeert te vervoeren, loopt hij enkele feestende jongeren tegen het lijf die dit lichaam voor een attribuut aanzien en hem meesleuren naar een feestje.

Into The Dark: The Body Foto: Hulu

Into The Dark: The Body is een horrorfilm met een flinke knipoog naar de humoristische kant ervan, wat regelmatig voor vermakelijke momenten zorgt. De clichés spatten er zodanig vanaf dat het lijkt alsof regisseur Paul Davis er bewust mee probeert te spotten. De film heeft een aantal verrassende plotwendingen en een vermakelijk verhaal. Dit geldt vooral voor de eerste helft, want later lijkt het verhaal steeds meer af te zwakken, waardoor de film net wat te lang aanvoelt. Vooral het einde voelt een beetje te snel afgemaakt en voorspelbaar, wat jammer is gezien we in het begin erg goed verrast werden.

Desondanks weet The Body toch kijkers te vermaken met hilarische momenten en een passende sfeer. Echt een horror kunnen we het niet noemen, want we lachen meer dan dat we de ogen dicht knijpen. Toch worden we af en toe getrakteerd op een gruwelijk bloederige scène, waarin feestende tieners aan de huurmoordenaar proberen te ontsnappen. De acteerprestaties van Bateman wordt prima uitgelicht dankzij zijn passende rol. De andere rollen zijn toch beduidend minder sterk, zoals buitenstaander Maggie (Rebecca Rittenhouse, Once Upon a Time In Hollywood), die haar innerlijke psychopaat langzaam probeert te onthullen, maar daar niet erg in lijkt te slagen.

Into The Dark: The Body Foto: Hulu

Into The dark: The Body is een prima film voor wie een avondje bloederig vermaak zoekt, maar een beetje spot neemt met de typische horrorclichés. Vooral in het begin worden we door flink wat plotwendingen verrast en bizarre situaties, maar dit zwakt jammer genoeg steeds meer af. De acteerprestaties zijn prima voor de huurmoordenaar, maar van anderen hadden we toch wat meer verwacht. We zijn dan ook benieuwd of de volgende aflevering ons nog beter weet te verassen.

Zelf Into The Dark kijken? Sluit dan een proefabonnement af op Horrify of win er zelfs één via onze prijsvraag!