Doorgaan naar artikel
Doom Eternal – Review-in-progress
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur / Lead Developer
Profiel

Conclusie

Doom Eternal heeft veel weg van het vorige deel, maar weet toch wat toffe vernieuwingen door te voeren. We zullen er echter nog wel wat tijd in moeten steken om tot een echt oordeel te kunnen komen.

Het zijn geen normale tijden in Nederland, maar dat geldt ook voor de rest van de wereld. Ondertussen probeert iedereen zo normaal mogelijk zijn/haar leven te blijven leven. Dat houdt natuurlijk ook in dat het uitbrengen van games gewoon door zal blijven gaan en wij met reviews zullen blijven komen. Vandaag mag onze review van Doom Eternal online, maar door alle commotie van de laatste dagen hebben wij niet genoeg tijd kunnen steken in de nieuwste game van id Software en Bethesda. Daarom zullen wij nog even wat extra tijd nemen om tot een uiteindelijke conclusie te komen. Hieronder zullen we wel alvast onze eerste indruk beschrijven in deze Doom Eternal – Review-in-progress.

Het wordt vrij snel duidelijk dat Doom Eternal is gebouwd op het sterke vorige deel uit 2016. Het vertoont enorm veel overeenkomsten en binnen de kortste keren voeren we weer de nodige glory kills uit en zagen we demonen doormidden om ons van nieuwe ammunitie te voorzien. Het is bijna hetzelfde als in het vorige deel, maar er lijkt wat meer aandacht aan te zijn besteed. Mocht het zo zijn dat je kogels opraken, dan zal het spel er zelf voor kiezen om de kettingzaag te pakken. Bij het vorige deel moest je daar zelf nog aan denken. Dit is wat ons betreft goed gedaan, want je kunt het nog wel een keer vergeten in het heetst van de strijd.

Deze keer heb je, naast de glory kills en kettingzaag, ook nog een vlammenwerper om zo je schild weer op te laden. Je zult dus goed moeten nadenken en snel moeten handelen om niet zonder lege handen te staan. Het zorgt er allemaal voor dat Doom Eternal niet echt makkelijk is en dan hebben we het niet eens over de hoogste moeilijkheidsgraad. Het is overigens niet zo dat het onredelijk moeilijk aanvoelt, maar het is gewoon behoorlijk pittig.

Ook lijkt het erop dat het deze keer niet alleen maar schieten is, maar het ook de nodige platform-elementen bevat. Dat klinkt voor sommige gamers misschien niet heel aantrekkelijk, maar het geeft gelukkig uitdaging op een leuke manier. Zo zul je goed gebruik moeten maken van de dubbelsprong en de dash-mogelijkheid. Mocht je daar helemaal niet van houden, wees niet bang, want het maakt maar een klein deel uit van het geheel.

Daarnaast zijn er, net zoals in het vorige deel, weer de nodige upgrades te verdienen voor je wapens en je pak. We hebben hier nog niet genoeg mee kunnen spelen om er echt een oordeel over te vormen, maar het lijkt weer een stuk uitgebreider dan vier jaar geleden. Daarnaast hebben wij ons ook nog niet genoeg gestort op de multiplayer-modus, dus ook daar zullen we de komende dagen flink wat tijd in gaan stoppen. Het heeft er in ieder geval wel alle schijn van dat het weer een prima game is.