review
Xenoblade Chronicles: Definitive Edition

Xenoblade Chronicles: Definitive Edition is de HD-remaster van een van de beste games die de Wii te bieden had. Het was een avontuur dat zo’n grote naam kreeg, dat zelfs JRPG-fans die eigenlijk geen interesse in de Wii hadden toch graag een kijkje wilden nemen. Gelukkig is het spel beter dan ooit tevoren vanaf vrijdag verkrijgbaar op de Nintendo Switch. Wij zijn er alvast uitgebreid mee aan de slag gegaan.

Xenoblade Chronicles vertelt het verhaal van Shulk en zijn metgezellen. Hun thuis is aangevallen door de Mechon, een groep robotachtige wezens. Met het magische wapen Monado gaan zij op avontuur om de Mechon uit te roeien. Ondertussen leren zij steeds meer over de geschiedenis van de Monado en het bestaan van de Mechon.

Shulk kennen in het Westen waarschijnlijk meer mensen vanwege zijn bestaan in Super Smash Bros., maar in Xenoblade Chronicles is hij veel interessanter. De game heeft een uitgebreid en meeslepend verhaal, precies zoals je van een dergelijke JRPG zou verwachten. Gaandeweg groeit Shulk van een simpele jongeman, tot een echte JRPG-held.

De ster van het spel blijft toch de combat, die op bepaalde momenten erg doet denken aan die van Final Fantasy XII. Dit komt omdat je niet naar een nieuw gebied wordt getransporteerd als je een monster tegenkomt. Je bevecht het monster echt op de plek waar je het tegenkomt in de speelwereld. Vervolgens vallen al je teamleden, inclusief het personage dat je zelf bestuurt, automatisch aan in realtime. Dit klinkt niet zo spannend, maar je kan terwijl dit gebeurt vrij rondlopen en de strategie komt om de hoek kijken bij het inzetten van speciale vaardigheden. Dit varieert van het uitvoeren van een sterkere klap, tot iemand kwetsbaarder maken, teamgenoten genezen of monsters zodanig afleiden dat ze jou aanvallen en niet je metgezellen.

Het is een systeem dat op het eerste gezicht wat te eenvoudig lijkt en gedurende het eerste uur van het spel eigenlijk doodsaai is. Al heel snel wordt het echter heel verslavend, op een goede manier, omdat je steeds meer vaardigheden krijgt die allemaal een ander doel hebben. We konden bijna niet langs monsters lopen zonder toch even een gevecht aan te gaan en ervaringspunten te verdienen.

Ervaringspunten dienen er natuurlijk voor om je personages in niveau te laten stijgen, maar er is meer. Vervolgens kan je ook punten inzetten om bepaalde Arts, al je aanvallen en vaardigheden, te verbeteren. Hierdoor krijg je nét wat meer aanpassingsmogelijkheden. Het is niets dat de gameplay enorm zal veranderen, maar het geeft toch net wat voldoening wanneer je een bepaalde vaardigheid meer prioriteit dan andere geeft en deze vervolgens erg goed van pas komt in een gevecht.

Het moge duidelijk zijn: Xenoblade Chronicles is een fantastische JRPG die ook in 2020 nog behoort tot de betere titels van het genre. Maar wat is nou eigenlijk de toegevoegde waarde van deze Definitive Edition?

Allereerst ziet alles er heel goed uit. Ziet het eruit als een RPG die in het jaar 2020 is verschenen? Nee, dat niet. Ziet het er honderd keer beter uit dan een game die voor de Wii is verschenen? Zeker weten. Het grootste verschil is dat de kleuren veel levendiger zijn en daarmee de omgevingen veel beter tot hun recht komen. Dit alleen is al een reden voor oude fans om de Definitive Edition in huis te halen. Voor nieuwkomers ziet het er allemaal zeker goed genoeg uit om je nergens aan te hoeven storen. Het enige nadeel is dat de resolutie niet zo hoog is. In Handheld-modus gaat de resolutie maar tot de 540p en in Docked-modus tot 720p. Het is niet dramatisch en het valt niet enorm op, maar het is een punt dat genoemd moet worden. Verder draait de game wel heel soepel op 30fps: framedrops hebben wij nauwelijks ervaren.

Xenoblade Chronicles is een game die uiteindelijk voor een groot deel om het verhaal draait en een heel nieuw epiloog is voor fans dus een gigantische aanwinst. Sterk is ook dat je de epiloog op elk moment kan beginnen. Het staat los van het hoofdverhaal en krijgt ook een losse savegame. Mocht je dus erg benieuwd zijn, kan je hier gewoon mee beginnen!

Als kers op de taart is de soundtrack volledig nieuw opgenomen en dit is wat ons betreft een gouden vondst geweest. De al sterke soundtrack is helemaal gemoderniseerd en weet op de juiste momenten de juiste emoties op te wekken.

Xenoblade Chronicles: Definitive Edition is een prima heruitgave van een van de betere JRPG’s van de afgelopen tien jaar. Met een vernieuwde soundtrack, veel betere graphics en een extra stuk verhaal kan het eigenlijk geen miskoop zijn.

Xenoblade Chronicles: Definitive Edition is voor deze review gespeeld op de Nintendo Switch. De remaster is exclusief op dit platform beschikbaar.