review
Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning
Conclusie
Enige positiviteit met betrekking tot Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning komt puur door het geweldige oorspronkelijke spel. De remaster is lui en heeft weinig verbeterpunten. Er staat een uitbreiding op de planning voor extra content, maar die had er nu al moeten zijn voor in ieder geval een klein beetje toegevoegde waarde.Kingdoms of Amalur: Reckoning is een bijzonder spel met een bijzondere combinatie van mensen die eraan gewerkt hebben: The Elder Scrolls: Oblivion-designer Ken Rolston, DemonWars-saga-schrijver R. A. Salvatore en Spawn-bedenker kunstenaar Todd McFarlane hebben allemaal een duit in het zakje gedaan. De game heeft goed verkocht, maar moest het toch altijd doen met een voorzichtige cult-status in plaats van gigantisch mainstream-succes. Acht jaar later krijgt deze RPG een remaster in de vorm van Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning. In deze review bespreken we of die de moeite waard is.
Kingdoms of Amalur is zoals gezegd een erg bijzonder spel. Het neemt allemaal elementen die wat serieuzere RPG’s zoals de oudere The Elder Scrolls-games goed doen en stopt ze in een pakket met veel meer actie. Het draait wat minder om alleen maar je statistieken en je hebt veel uitgebreider de ruimte om aanvallen te ontwijken met een goed getimede duik. Het vechten voelt hierdoor wat dynamischer dan bij een Elder Scrolls-titel en geeft het hele spel een veel vlotter gevoel. Verder zit het vol met een bizar uitgebreid verhaal, enorm veel optionele quests en vooral heel veel wapens en voorwerpen om te verzamelen.
Het is zeker niet de beste openwereld-RPG ooit gemaakt, maar zonder twijfel goed genoeg dat we zouden zeggen dat iedere fan van het genre het eens geprobeerd moet hebben. Wat doet deze remaster eigenlijk allemaal om je daartoe te verleiden?
Het antwoord is: bizar weinig. De game ziet er op grafisch vlak wat strakker uit (maar het verschil is minimaal) en de framerate ligt op pc zo hoog als je wilt en op consoles is die ook in ieder geval verbeterd ten opzichte van de 30fps van het origineel op de PlayStation 3 en Xbox 360. Verder is de game echt weinig veranderd. Er zijn nog steeds rare geluidstechnische problemen, de camera-smoothing is ongelooflijk storend en is zelfs nog lichtelijk aanwezig als je de instelling helemaal uitzet, we zijn eindeloos blijven haken achter een onzichtbare rots en ga zo maar door. Begrijp ons niet verkeerd, het zijn allemaal geen gigantische dingen die de hele ervaring verpesten, maar continu kom je wel dingen tegen waarvan je denkt “dit was nou een perfect minpuntje om weg te poetsen met een remaster.” Het voelt meer alsof iemand wat met de instellingen heeft gespeeld om het er ietsjes beter uit te laten zien en het wel welletjes vond, in plaats van dat de game eens goed onder handen is genomen.
Kingdoms of Amalur is een geweldige game en als je hem toch nog moet kopen om het te proberen, kan je evengoed voor Re-Reckoning gaan voor de net iets betere graphics. Om verder nou echt iets positiefs over deze remaster te zeggen, is helaas niet mogelijk. In 2021 moet er een hele extra uitbreiding komen. Deze uitbreiding had van deze saaie remaster, een geweldige heruitgave kunnen maken. Waarom er niet tot 2021 gewacht is om het samen als een volwaardig pakket uit te brengen, is onbegrijpelijk.
Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning is voor deze game gespeeld op pc. De game komt ook naar PlayStation 4 en Xbox One.
