Doorgaan naar artikel
Call of the Sea
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

Call of the Sea is een prima tussendoortje dat een interessant verhaal biedt met een aantal leuke, maar niet al te lastige puzzels.

Toen we in het voorjaar de onthulling zagen van Call of the Sea waren we eigenlijk meteen getriggerd. Een mysterieus avontuur op een idyllisch, verlaten eiland is iets waar we enorm van houden dus we waren dan ook blij verrast dat deze game ineens op ons bordje kregen nadat het next-gen-geweld een beetje was uitgeraasd.

In Call of the Sea kruip je in de huid van Norah, een vrouw die last heeft van een onverklaarbare ziekte, waarbij ze vreemde vlekken op haar handen krijgt en die haar langzaam maar zeker doodt. Haar man Harry is drie maanden daarvoor op zoek gegaan naar een medicijn voor haar ziekte op een Polynesisch eiland. Wanneer ze een mysterieus pakketje ontvangt met daarin een notitie van Harry en een bijzonder mes, besluit ze haar man achterna te reizen naar het eiland om uit te zoeken wat er met hem en de rest van zijn expeditie gebeurd is.

De game bestaat uit een zestal hoofdstukken die allemaal een serie puzzels beslaan, die samen een hoofdpuzzel vormen. Elk van deze hoofdstukken speelt zich af op een ander, afgesloten deel van het eiland. Deze gebieden zijn gelukkig niet al te groot, waardoor je redelijk snel van het ene interessante object naar het andere gaat en weer terug. De puzzels bestaan eigenlijk allemaal uit het zoeken naar aanwijzingen die nodig zijn om iets op een juiste manier te schakelen, waarna er een mechanisme in werking treedt. Ondertussen krijg je via brieven en achtergelaten spullen een beeld van wat er is gebeurd met de expeditie van Harry.

De puzzels zijn eigenlijk geen van allen echt lastig en met enig logisch nadenken wel op te lossen. Ook de aanwijzingen zijn niet moeilijk te vinden en je merkt meteen wanneer je een belangrijke te pakken hebt, doordat Norah een notitie maakt in haar notitieblokje. Verwacht dus zeker geen breinbrekers, maar de puzzels zijn leuk en slim genoeg om je toch even bezig te houden en je aan het denken te zetten.

Doordat de omgeving er daarnaast behoorlijk fraai uitziet, is het een waar genot om op ontdekkingsreis te gaan door het mysterieuze eiland en ook het verhaal laat je continu filosoferen over wat er nou precies aan de hand is. Ongeveer halverwege heb je wel door waar het naartoe gaat, maar dan nog weet Call of the Sea interessant genoeg te blijven om je te doen gissen hoe het af gaat lopen en weet het aan het eind toch nog behoorlijk te verrassen.

Call of the Sea is een bijzonder leuk tussendoortje van ongeveer een uur of vijf, waarin je lekker aan het denken wordt gezet. Het is fijn om weer eens een game te spelen die niet in een moordend tempo aan je voorbij gaat, maar waarbij je gewoon lekker relaxed kunt puzzelen en onderzoeken. Mocht je daarnaast in het bezit zijn van Xbox Game Pass, dan is er eigenlijk geen enkele reden om dit spel niet te spelen, omdat het daar bij ingegrepen is.

Wij speelden Call of the Sea op de Xbox One. De game is daarnaast te spelen op de Xbox Series-consoles en pc.