Doorgaan naar artikel
Hello Puppets: Midnight Show
Patrick van Meijl
Patrick van Meijl
Redacteur
Profiel

Conclusie

Door een leuke omgeving, een eng sfeertje, interessante gameplay-elementen en een uniek verhaal is Hello Puppets: Midnight Show een geslaagde horrorgame. Helaas ontbreekt de horror soms nog wel.

Owen Gubberson is een bekende poppenmaker met een eigen show daarover in de jaren 80. Om zijn show nog een niveau hoger te tillen, heeft Owen een magisch boek bemachtigd. Met dit boek brengt hij een van zijn poppen tot leven, maar dit loopt al snel uit de hand. Het boek komt in handen van de tot leven gekomen Mortimer met als gevolg nog meer levende poppen. Owen moet alle pagina’s van het boek vinden en vernietigen, voordat hij zijn eigen leven verliest. Hello Puppets: Midnight Show is een prequel van het goed ontvangen Hello Puppets VR. Otherworld Interactive wil graag meer publiek bereiken met deze titel en wij hebben gekeken of het horrorspel net zo goed is zonder VR.

Je speelt als Owen en de zoektocht naar de pagina’s vindt plaats in drie verschillende gebieden van een filmstudio. De omgevingen zien er allemaal prima uit, waarbij vooral het contrast tussen de grimmige achtergronden en de kleurrijke decorstukken opvalt. De muziek en geluidseffecten maken het sfeertje helemaal compleet en houden je altijd alert. Helaas hoef je niet heel alert te blijven dat je niet schrikt, want heel eng is het spel niet. Vaak wordt in het genre gebruikgemaakt van jumpscares, maar ook die zijn in dit spel niet zo eng. De poppen zijn wel creepy, maar achtervolgen je altijd vrij duidelijk, waardoor het verrassingseffect ook wat wegblijft. De omgevingen bouwen de spanning dus goed op, maar het komt zelden tot een schrikwekkende ontknoping. De voice-acting is wel een complimentje waard: alle personages hebben een duidelijke persoonlijkheid en zijn leuk ingesproken.

In ieder gebied neem je het op tegen een andere pop. Terwijl je hem of haar probeert te ontwijken, zal je ook nog wat puzzels moeten oplossen en minigames spelen. Zo verzamel je namelijk de benodigde voorwerpen om de pagina’s van het boek te bemachtigen. De puzzels en minigames zijn niet super speciaal, maar bieden genoeg variatie om de zoektocht interessant te houden. Tussendoor zal je ook nog weg moeten rennen van je vijand, maar Hello Puppets: Midnight Show heeft wat leuke aspecten die het wat interessanter maken dan bij andere games uit het genre. Zo kan je bepaalde upgrades vrijspelen waarmee je bijvoorbeeld even sneller kunt rennen. Daarnaast teleporteren de poppen naar willekeurige plekken, waardoor het altijd een vraag blijft waar ze zijn. Ook zijn er vaak nieuwe dingen te vinden in gebieden waar je al geweest bent.

Hello Puppets: Midnight Show

Na het verzamelen van de pagina’s van het boek, komt de laatste uitblinker van Hello Puppets: Midnight Show: het einde. We gaan natuurlijk niks verklappen, maar het is niet wat je verwacht en erg interessant. De perfecte afsluiting na zo’n vijftien uur rondrennen in een filmstudio. De puzzels en minigames die je onderweg tegenkomt zijn vermakelijk, maar niet heel speciaal. Omgevingen zien er leuk uit en zijn vrij gevarieerd. Er valt genoeg te ontdekken en gebieden veranderen ook gedurende het spel. De poppen die je opjagen zijn misschien niet super eng, maar zorgen met hun gepraat en interacties wel voor leuke opvulling tijdens het rondrennen. Aspecten als teleporterende vijanden en upgrades voor Owen maken het ook net wat unieker dan andere horrorgames. Wij kunnen iedere horrorfan aanbevelen eens een bezoekje te brengen aan de set van Mortimer’s Handeeman.