Doorgaan naar artikel
Tin Hearts
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

Tin Hearts geeft je, ondanks de soms wat irritante besturing, een perfecte mogelijkheid om even lekker stressvrij je drukke leven van je af te laten glijden.

Buiten al het triple A-geweld van dit jaar door, verschijnen er natuurlijk nog genoeg andere games die ook de moeite waard zijn, maar wellicht wat te weinig aandacht krijgen. Neem nou Tin Hearts, een charmant puzzelspel dat draait om het begeleiden van tinnen soldaatjes door een level heen. Klinkt wat minder bombastisch dan het redden van een koninkrijk met behulp van gigantische monsters, maar dat neemt niet weg dat het misschien wel net zo leuk is. Wij kijken in deze review voor je of Tin Hearts je een reden geeft om die triple A-games even naast je neer te leggen.

Wie heel vroeger wel eens Lemmings heeft gespeeld, zal meteen de spelelementen herkennen. De tinnen soldaatjes vertrekken vanuit een vertrekpunt en het is aan jou om obstakels op hun weg te plaatsen die ze naar het eindstation loodsen. Dat klinkt heel makkelijk, en zeker in het begin is dat ook zo. De levels spelen zich af in en rondom het huis van een speelgoedmaker en de obstakels die je plaatst zijn de welbekende houten blokken die je vroeger vast wel eens op een houten treintje hebt gezet.

Het blijkt gelukkig dat Tin Hearts het ons op den duur een stukje lastiger maakt, door steeds weer nieuwe dingen te introduceren. Je begint met een paar blokken die je alleen op bepaalde plekken vast kan zetten, maar al gauw krijg je de controle over de tijd erbij en de mogelijkheid om blokken van verderaf te pakken. Dat is nog maar het begin, want al snel ben je al spelend met de tijd aan het rondlopen door het level om je tinnen soldaatjes op het eindstation te krijgen.

Het tempo waarop je extra mogelijkheden krijgt is perfect. Je leert langzaam maar zeker de fijne kneepjes en je wordt ook steeds een stukje meer uitgedaagd, waardoor het continu interessant blijft. Dat komt natuurlijk ook door de levels, die er stuk voor stuk echt uitzien als een plek waar een speelgoedmaker helemaal los is gegaan. Ondertussen leer je middels hologrammen langzaam maar zeker meer over het lot van de maker en zijn familie.

Een minpunt is toch wel de besturing. Het spel laat zich besturen vanuit de eerste persoon, maar kiest ervoor om het blokje mee te verplaatsen als je rondkijkt. Hierdoor plaats je de blokken regelmatig op plekken waar het niet de bedoeling is, of raak je je oriëntatie kwijt. Dat is zeker in het begin bijzonder hinderlijk. Het spel lijkt gemaakt voor virtual reality, maar helaas is die modus nog niet beschikbaar. Wel is toegezegd dat dit binnenkort wel het geval kan zijn en wij vermoeden dat de besturing daarmee een stuk prettiger gaat worden.

Het beste punt van Tin Hearts is dat je gewoon lekker kunt puzzelen, zonder enige tijdsdruk. De magische achtergrondmuziek helpt daar ook zeker aan mee. Doordat je vrij met de tijd kunt spelen, voel je ook simpelweg geen stress en dat maakt deze game perfect om lekker de stress van de school- of werkdag van je af te spelen.

Tin Hearts is een prima en interessante puzzelgame die een beetje gehinderd wordt door de wat onhandige besturing. Het spel ademt in alles virtual reality, maar helaas zullen we daar nog even op moeten wachten.

Wij speelden Tin Hearts op de PlayStation 5. De game is daarnaast te krijgen op Xbox Series, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.