Doorgaan naar artikel
Final Fantasy XVI: Echoes of the Fallen
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Final Fantasy XVI: Echoes of The Fallen geeft je zo'n twee uur aan meer van hetzelfde. Het voegt qua verhaal weinig toe en is vooral gewoon een excuus om een aantal extra eindbazen te kunnen bevechten. Daar is gelukkig niets mis mee, want de eindbazen zijn gaaf.

In juni van dit jaar verscheen Final Fantasy XVI en zoals in onze review te lezen was, liet de game ons achter met gemixte gevoelens. Een grotendeels geweldige cast, maar een (tevens goed geacteerde) saai hoofdpersoon. Epische gevechten, maar weinig uitdaging. En eigenlijk miste het spel wat ons betreft iets bij de release: een gevaarlijke, zogeheten “endgame dungeon”. Een plek die vol zit met de lastigste monsters om tegen het einde van een Final Fantasy je skills te testen. Final Fantasy XVI: Echoes of the Fallen, de DLC die nu verkrijgbaar is, lijkt die endgame dungeon toe te voegen. Hoe bevalt dat?

Clive en zijn metgezellen komen aan het begin van Echoes of the Fallen een paar duistere kristallen tegen die door mijnwerkers verzameld worden, maar niemand weet waar. Als je de game gespeeld hebt, dan weet je: een nieuwe kristal betekent nieuwe problemen voor Clive, dus hij gaat op onderzoek uit. Al snel komen we in een toren die lijkt te leven en vechten we ons een weg naar het hart. Qua verhaal is het weinig bijzonders: er gebeurt weinig en het is vooral een excuus om een paar eindbazen aan het spel toe te voegen met als klap op de vuurpijl een oude bekende: Omega.

Het tempo ligt dus hoog en in ongeveer anderhalf à twee uur heb je de vrij korte DLC wel uitgespeeld. Het klinkt makkelijk om te zeggen, maar wat je van de DLC vindt, zal hetzelfde zijn als wat je van de rest van het spel vindt. Er is niets in de DLC dat breekt met de rest van Final Fantasy XVI: er zijn een paar nieuwe vijanden, inclusief dus die eindbazen, maar geen nieuwe systemen of vaardigheden die een nieuwe manier van spelen bieden.

De eindbazen zijn stilistisch gaaf en vergeleken met de basegame zitten ze aan de uitdagende kant van het spectrum. Mocht je de game voordat je de DLC speelde te makkelijk vinden, dan zal ook met Echoes of the Fallen een uitdaging nog ver te zoeken zijn. Met name Omega was weer een episch gevecht, maar de helft van de tijd zaten we te kijken naar de over-the-top Super Saiyan-aanvallen van Clive die het halve beeldscherm in beslag namen. Nog steeds konden we door tien aanvallen achter elkaar geraakt worden en gewoon non-stop potions gebruik om nooit ook maar in de buurt van levensgevaar te komen.

Echoes of the Fallen is vooral meer van hetzelfde, maar met nieuwe eindbazen om te bevechten. Klinkt een kleine twee uur aan Final Fantasy XVI-actie als iets waar je zin in hebt? Dan is de DLC zeker de moeite waard. Had je gehoopt op meer dan dat? Dan kan je misschien beter wachten op The Rising Tide, het tweede stuk DLC dat in de herfst van 2024 zal verschijnen en groter wordt. Square Enix noemt dat zelf een ‘uitbreiding’ in plaats van een stukje DLC.

Final Fantasy XVI: Echoes of the Fallen is nu verkrijgbaar voor PlayStation 5.