review
Nintendo Switch 2 Welcome Tour

Bij de aankondiging van de Switch 2 ontstond er een wereldwijd misverstand. Nintendo liet een nieuwe game zien en iedereen die het aanschouwde dacht hetzelfde: “Tof, een gratis game die bij de Switch 2 komt!” Aan het einde van de livestream bleek echter dat het om een betaalde game zou gaan. Het is een aparte keuze van Nintendo en eentje die wij vandaag uitgebreid gaan bespreken in onze review van Nintendo Switch 2 Welcome Tour.

Het opstarten van Nintendo Switch 2 Welcome Tour is een situatie die je niet gewend bent van andere games. Het spel wordt gepresenteerd als een virtueel museum in de vorm van een gigantische Switch 2. Je maakt een personage aan en loopt over onderdelen van de console heen. Je begint op een Joy-Con en kan stukjes informatie lezen, om vervolgens een quiz te doen, of je kan een mini-game spelen. Zo’n mini-game is best aardig, maar het is ook weer niets waar je over een paar jaar nog met warme gevoelens aan terug zal denken.

De mini-games zijn altijd vooral bedoeld om je nieuwe features van de Switch 2 te laten ervaren. Zo komt de muis erg veel naar voren. Er is hier ook een beetje een ‘mismatch’ met de werkelijkheid. Er zijn geen games die momenteel gretig gebruikmaken van de muis-feature van de JoyCon 2, maar Welcome Tour zou je laten denken dat het de meest revolutionaire toevoeging is. Misschien had dit anders gevoeld als een game als de nieuwe Metroid beschikbaar was geweest als launchtitel en we de muis ook in een daadwerkelijke game hadden kunnen gebruiken.

Een mini-game is eventjes leuk en het verdienen van alle medailles kan nog best een uitdaging zijn, maar je bent ook snel op een individuele mini-game uitgekeken. Dus dan wil je snel door naar de volgende, maar dat kan niet. Het virtuele museum van Welcome Tour is ingedeeld in locaties en om locatie B vrij te spelen, moet je eerst alle stempels verzamelen in locatie A. Stempels zijn verborgen verspreid over een gebied, zoals een Joy-Con, en je moet ze allemaal vinden om door te mogen. Stempels zijn soms interessante dingen die heel snel uitleggen “hier zit een ventilatortje, grappig toch?” Maar heel vaak is het bij wijze van spreken ook gewoon een stempel bij een knop die je al je hele leven kent die alleen zegt “dit is een knop”.

Dit is verreweg het meest bizarre onderdeel van Welcome Tour. Het voelt als het doen van huiswerk om vervolgens een redelijke grappige, maar niet geweldige mini-game te mogen spelen, om vervolgens weer meer stempels te moeten gaan verzamelen. Waarom zou het niet mogelijk zijn om van mini-game naar mini-game te kunnen gaan? Het is verreweg het sterkste onderdeel van de ervaring. Laat mensen de medailles van hun mini-games gebruiken om er meer vrij te spelen, in plaats van verborgen stempels te zoeken. Aan die stempels zitten ook geen spannend stukje gameplay vast of zo, je moet gewoon blindelings over de Switch 2 lopen in de hoop dat er een stempel voor je neus verschijnt.

Dan zijn er verder nog de demonstraties, informatiebordjes en de quizzen. Demonstraties laten je bijvoorbeeld zien hoe HDR werkt of hoe de rumble werkt. Deze demonstraties zitten prima in elkaar en als je altijd al moeite hebt gehad om HDR te begrijpen, dan is dit je kans om het in actie te zien.

Informatiebordjes vertellen je over verschillende features van de Switch 2, zoals hoe de rumble werkt door een gewichtje dat heel snel van links naar rechts heen en weer gaat. Vervolgens kan je een quiz doen om de net geleerde informatie te testen. Er zal een hele niche groep mensen zijn die dit zowel interessant als niet te kinderachtig vindt, maar voor ons voelden de quizzen een beetje als Dora die vraagt wie de kaart gestolen heeft, terwijl je vol in beeld Zwieber de Vos een kaart uit Dora’s tas ziet trekken. Een informatiebordje vertelt je dat de rumble aan de achterkant van het plastic van de controller vastzit en vervolgens vraagt de quiz je “Aan welke kant van de controller zit de rumble?” Het voelt een beetje denigrerend en kinderachtig. Waarom zou je überhaupt een overhoring willen krijgen in een spel waar je zelf voor betaald hebt, al helemaal als er geen interessante puzzel-elementen in zitten zoals bij het Brain Training van weleer?

Er zitten positieve punten aan Welcome Tour, zoals de mini-games die meestal wel grappig zijn. Als je die gewoon achter elkaar kon spelen wanneer je daar zin in had, dan was het niet heel lastig geweest om Welcome Tour voorzichtig aan te raden. Het feit dat je tergend saaie dingen moet doorlopen om meer mini-games vrij te spelen, of de informatiebordjes die vaak wel interessant zijn, maar gepaard gaan met enorm oninteressante quizzen, zorgt ervoor dat zelfs een gratis versie van Welcome Tour voor maar weinig mensen interessant zou zijn. In Astro’s Playroom leerde je spelenderwijs over de DualSense controller en de kracht van de PlayStation 5, terwijl je twee uurtjes aan heerlijk platformplezier voorgeschoteld kreeg. In Welcome Tour wordt het spelenderwijs leren vervangen door ouderwets stampen. Het prijskaartje van tien euro voelt daarbij als zout in de wond, alsof je een kast van Ikea bestelt en vervolgens te horen krijgt dat je extra geld moet neerleggen voor de handleiding.

Nintendo Switch 2 Welcome Tour is exclusief beschikbaar voor de Switch 2.