Doorgaan naar artikel
Recensie: Frankenweenie
Frank Roosendaal
Frank Roosendaal
Profiel

Met Frankenweenie mogen we na zo’n zeven jaar een nieuwe Tim Burton animatiefilm verwelkomen. Voor de fans zal het het wachten meer dan waard geweest zijn: Frankenweenie ziet er weer prima uit. 
De film is grotendeels gebaseerd op het verhaal over het monster van Frankenstein. Het boek, geschreven door Mary Shelley in 1818, is sindsdien de inspiratie geweest voor talloze verfilmingen en adaptaties waarvan Tim Burton’s Frankenweenie de recentste is. Grappig feit is dat Frankenweenie eigenlijk een remake is van een korte film die Tim Burton in 1984 maakte. Deze film betekende echter zijn ontslag bij toenmalige werkgever Disney, door wie de nieuwe versie van Frankenweenie is uitgegeven. Disney vond toentertijd dat de film te donker en luguber zou zijn om een jong publiek aan te spreken.

Hondje van Frankenstein
Hoofdrolspeler Victor’s hondje en tevens beste vriend Sparky komt op ongelukkige wijze om het leven. Het verdriet door dit verlies lijkt voor Victor moeilijk te verwerken. Slim als hij is en met wat inspiratie dankzij zijn nieuwe natuurkundeleraar begint Victor aan een experiment om zijn beste vriend weer tot leven te wekken. Met alle gevolgen van dien natuurlijk.

[tube]http://www.youtube.com/watch?v=JqqtcyxP1z4[/tube]

Een lust voor het oog
De visuele stijl van de film zal voor velen geen onbekende zijn. De manier van stop-motion animatie was namelijk al eerder te zien in A Nightmare Before Christmas (1993) en recenter in Corpse Bride (2005). Het enige verschil zit hem in het feit dat Tim Burton bij Frankenweenie heeft gekozen om deze in zwart-wit te produceren. De manier waarop de wereld is vormgegeven zal bij velen een glimlach op het gezicht toveren. Het is duidelijk dat er ontzettend veel tijd en liefde is gestoken in de animaties en de decors. Ook de krankzinnige personages zijn een lust voor het oog.

De prachtige weergave doet een beetje vergeten dat het plot niet veel diepgang biedt. Zo zijn er de nodige voorspelbare momenten en is de film zelden spannend. De stijl van de film als geheel maakt dit dusdanig goed dat het moeilijk is om Frankenweenie hierop af te rekenen.

[one_third][/one_third][one_third][/one_third][one_third_last][/one_third_last]

Rijk aan horror
Frankenweenie is rijk aan verwijzingen naar niet alleen het Frankenstein verhaal maar ook naar andere klassieke horror en monster verhalen. Zo zien we Godzilla rondlopen en lijkt de naam van Victor’s klasgenootje Edgar verdacht veel op de naam Igor. Victor’s andere klasgenoten lijken overigens allemaal een verschillend horrorverhaal te belichamen zoals dat van Dracula. Samen met de zwart-wit stijl die Burton hanteert wordt Frankenweenie een knipoog naar de kitscherige jaren ’30 horrorfilms. Dit maakt de film voor de horrorliefhebber des te leuker om naar te kijken.

GoedFrankenweenie is een visueel hoogstandje zoals we dat van Tim Burton’s animaties gewend zijn. De setting van het verhaal is macaber en de sfeer duister, maar desondanks is Frankenweenie hartverwarmend. De film biedt echter niet veel spanning. Toch is Frankenweenie voor elke leeftijd absoluut het kijken waard dankzij zijn fantastische stijl.