Doorgaan naar artikel
Jurassic Park: de Dinosaurussen
Frank Roosendaal
Frank Roosendaal
Profiel

Jurassic Park 3D is deze week entertainment product van de week. Ter ere van de 3D versie van de al twintig jaar oude film belichten we dat wat Jurassic Park zo’n fenomeen maakt: de dinosaurussen.

Toen Steven Spielberg in 1993 aan kwam zetten met Jurassic Park was de film in veel opzichten baanbrekend. Nog steeds worden de CGI en de animatronics gezien als een mijlpaal in de filmwereld. De dinosaurussen die op deze manier weergegeven werden hebben menig bioscoopbezoeker slapeloze nachten bezorgd. Maar hoe echt zijn de carnivoren die we te zien krijgen? Doet Jurassic Park hen eer aan?

Allereerst moet er vermeld worden dat de naam Jurassic Park op zich al misleidend is. Het tijdperk waarin de dinosaurussen voorkwamen wordt over het algemeen opgedeeld in drie tijdvakken die elk miljoenen jaren in beslag nemen: het Trias, het Jura en het Krijt. De naam Jurassic Park verwijst dus naar het tweede tijdvak. De meeste dinosaurussen die we zien in Jurassic Park kwamen (nog) niet voor in het Jura. De naam moet dus niet te letterlijk worden genomen. Ook zijn er wat algemene problemen die zich voordoen wanneer dinosaurussen weergegeven worden. Zo is kleur bijvoorbeeld problematisch. Aangezien alles wat we weten over dinosaurussen uit fossielen gehaald moet worden is het niet helemaal duidelijk welke kleuren deze dieren hadden. Alle kleuren in Jurassic Park (en op elk ander podium dat ze krijgen) zijn complete speculatie.

Dilophosaurus
De Dilophosaurus die we in Jurassic Park zien heeft uiteindelijk vrij weinig te maken met wat waarschijnlijk de werkelijkheid geweest is. De meest opvallende eigenschappen van het dier zijn namelijk compleet verzonnen.
De grootte van de Dilophosaurus is door het team van Jurassic Park aanzienlijk verkleind. Naar verluid werd dit gedaan om haar niet met de wat grotere Velociraptors te verwarren. Een Dilophosaurus werd zo’n drie meter hoog, waar hij in de film niet veel hoger dan anderhalve meter krijgt. De twee hoornachtige uitsteeksels boven op het hoofd zijn wel waarheidsgetrouw: deze werden waarschijnlijk voor paringsrituelen gebruikt.

De kraag die het dier opzet in de film is nergens op gebaseerd en is compleet gefabriceerd door de crew van Jurassic Park.  Ook het gif dat ze spuwt en waar Dennis Nedry (Wayne Knight) mee te maken krijgt is verzonnen. Er zijn geen enkele aanwijzingen dat Dilophosaurus over dergelijke wapens beschikte.

Velociraptor
De naam Velociraptor betekent ‘snelle rover’. De dinosaurussen die in Jurassic Park voorkomen zijn echter niet echt Velociraptors. De Velociraptor was op zijn hoogst namelijk slechts een meter hoor. Het is naar buiten gebracht dat de raptors in Jurassic Park ook meer gebaseerd zijn op Deinonychus, een dergelijke dinosaurus die meer lijkt op de dino’s in de film. Toevalligerwijs werd er echter vlak na het uitbrengen een raptor soort ontdekt die nog beter lijkt op hoe de dieren er in de film uitzagen: de Utahraptor. Dit tot groot vermaak van de crew.

Het grootste wapen van de raptor is wel authentiek. De hele raptor familie (waaronder zowel Velociraptor, Utahraptor en Deinonychus) hadden een gigantische klauw aan hun achterpoten die ze gebruikten om hun prooi aan stukken te scheuren.

Tyrannosaurus Rex
Deze vleeseter is, grotendeels dankzij Jurassic Park, iconisch geworden voor dinosaurussen überhaupt: wie dinosaurus zegt, zegt T. Rex. Van alle carnivoren in Jurassic Park komt de T. Rex er wat authenticiteit betreft het beste vanaf. Het uiterlijk van de T. Rex (afgezien van de kleur) in Jurassic Park is vrij trouw aan hoe wetenschappers denken dat hij eruit gezien heeft. De kleine voorpoten en de gigantische kaken, de T. Rex hebben hoogstwaarschijnlijk daadwerkelijk op deze manier rondgelopen.
In de film wordt door Alan Grant (Sam Neil) gezegd dat het zicht van de T. Rex gebaseerd is op beweging. Als je niet beweegt zou ze je niet zien. Dit is enkel speculatie. Er is geen enkele manier om te weten hoe deze dino haar prooi al dan niet zag. In de film zelf zit wat tegenstrijdigheid wat dit betreft. Zo ziet de T. Rex Dr. Grant en Lex (Ariana Richards) niet wanneer ze voor de gekantelde auto stilzitten maar Donald Gennaro (Martin Ferrero) wordt wanneer hij stilzit even goed verslonden.

Het is en blijft moeilijk om iets dat geen menselijk oog ooit gezien heeft weer te geven op een manier die geloofwaardig is en tegelijkertijd het publiek aanspreekt. Jurassic Park springt hier en daar nogal vrij om met de informatie die het ons geeft. Desalniettemin zijn al deze dieren in ons geheugen gegrift dankzij de baanbrekende, maar misschien niet altijd even authentieke, manier waarop Jurassic Park ze aan ons toont.